ถึงเห่าหอน ไม่เต็มเสียง ยังเพียงสู้
ถึงจะรู้ ว่าหัวเน่า ไม่เอาไหน
ถึงหมางเมิน ไม่แยแส ไม่สนใจ
ถึงยังไง ยังทนนั่ง ยังเฝ้ายาม
ใช่พันธุ์แท้ แค่พันธุ์ทาง อย่างที่รู้
ใช่หมาหมู่ ใช่หมาบ้า หมาขี้เรื้อน
นอนข้างทาง รอเศษฝัน ที่ลางเลือน
วันปีเดือน เนิ่นนานทุกข์ ซุกหน้ารอ
อรรณพ นิพิทเมธาวี
30 สิงหาคม 2559, 13.13 น.
