
ลิงทะโมน
คำร้อง – ทำนอง : พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ
ลิงทะโมนเอย กระโจนตามต้นไม้
โผเข้าต้นหมากไฮ หมากไม้ไล่ชิง
คนทะโมนเอย แอบซุ่มตามพุ่มไม้
ตาก็จ้องมองไป ปืนไฟก็ไล่ยิง
แม่ลิงเอย ถูกยิงบนกิ่งไม้
กอดลูกน้อยกลอยใจ เพื่อนไปเร็วจริง
ร้องเรียกหาว่ามารับลูกลิง
แม่ถูกยิง พ่อลิงมารับไป
ร้องเรียกหาว่ามารับ ลูกลิง
แม่ถูกยิงพ่อลิงมารับไป
ลิงทะโมนเอย กระโจนตามต้นไม้
ด้วยความกลัวปืนไฟ จะตามไล่ยิง
พ่อลิงเอย นั่งนิ่งบนกิ่งไม้
มองไปตามแนวไพร ไปไหนเล่าแม่ลิง
พี่น้องลิง นั่งนิ่งบนกิ่งไม้
มองลงห้วยรินไหล ไปไหน เล่าแม่ลิง
ร้องเรียกหาว่ามารับลูกลิง
แม่ถูกยิง พ่อลิงมารับไป
ร้องเรียกหาว่ามารับลูกลิง
แม่ถูกยิง พ่อลิงมารับไป
ลิงทะโมนเอย กระโจนตามต้นไม้
โผเข้าต้นหมากไฮ รีบไปเอาลูกลิง
คนทะโมนเอย แอบซุ่มตามพุ่มไม้
ตาก็จ้องมองไป ปีนไฟก็ไล่ยิง
พ่อลิงเอย ถูกยิงบนกิ่งไม้
กอดลูกน้อยกลอยใจ รีบไปเถอะลูกลิง
ร้องเรียกหาว่ามารับลูกลิง
พ่อก็ถูกยิง ลูกลิงเจ้ารีบไป
ร้องเรียกหาว่ามารับลูกลิง
พ่อก็ถูกยิง ลูกลิงเจ้ารีบไป
ลิงทะโมนเอยกระโจนตามต้นไม้
โผไปตามแนวไพร ไปไหนเล่าลูกลิง
พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ศิลปินเพลงเพื่อชีวิต สมัยเข้าป่าหลังเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 ระหว่างใช้ชีวิตในป่าเขากับเพื่อน 5-6 คน ทุกวันก็จะเปลี่ยนเวรกันล่าสัตว์ป่ามาทำอาหาร
วันหนึ่งเป็นเวรของ พงษ์เทพ แกก็คว้าปืนยาวสะพายบ่าเดินเข้าป่าไป อาหารโปรดของพงษ์เทพ คือ “แกงเนื้อลิง” พอเดินเข้าป่าไปได้สักพัก เห็นลิงตัวหนึ่งนั่งอยู่บนต้นไม้หันหลังให้ แกก็รีบยกปืนประทับบ่ายิงเปรี้ยงไปที่ตัวลิง
เหตุการณ์แปลกประหลาดได้เกิดขึ้น เพราะปกติลิงพอถูกยิงจะหล่นตุ๊บจากต้นไม้ทันที แต่ลิงตัวนี้นั่งจับกิ่งไม้เฉยไม่หล่นลงมา จะว่ายิงไม่ถูกก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะพงษ์เทพแกยิงปืนแม่นระยะแค่นี้ เป้าใหญ่ขนาดนี้ไม่พลาดแน่นอน
ในขณะที่กำลังสงสัยอยู่นั้นลิงตัวที่ถูกยิงร้องโหยหวนเสียงดังมาก ฝูงลิงที่แยกย้ายกัน ออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ วิ่งแห่กันเข้ามาหาลิงตัวที่ถูกยิง แล้วร้องโหยหวนเหมือนกันหมด แกตกใจยืนตกตะลึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
สักครู่ลิงตัวที่ถูกยิง โยนวัตถุเล็ก ๆ สีดำ ๆ ชิ้นหนึ่งให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด แล้วก็หล่นตุ๊บลงมาจากต้นไม้ พงษ์เทพรีบวิ่งไปดู…
ลิงถูกยิงเข้าที่หลัง ทะลุหน้าอกเลือดแดงฉานเต็มตัว
พงษ์เทพ เห็นแล้วต้องเบือนหน้าหนี ลิงที่ตกลงมาเป็นลิงแม่ลูกอ่อน ขณะที่ถูกยิงเธอกำลังให้นมลูก ลิงตัวน้อยกำลังดูดนมอย่างมีความสุข ทันทีที่ถูกยิง ถ้าเป็นลิงตัวอื่นจะหล่นตุ๊บลงจากต้นไม้ แม่ลิงตัวนี้ยังหล่นไม่ได้ยังตายไม่ได้ เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำคือรักษาชีวิตลูกน้อยให้พ้นอันตราย เธอกัดฟันโหนกิ่งไม้ไว้แม้จะเจ็บปวดแทบขาดใจ มองดูเลือดที่ไหลหยดเป็นทางด้วยความตกใจ พยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมีเหลือทั้งหมด ตะโกนสุดเสียงร้องเรียกฝูงลิงเข้ามาใกล้ ๆ แล้วก็ฝากฝังให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ หลังจากโยนลูกให้จ่าฝูงแล้วมองดูลูกถูกพาไปจนลับสายตาแล้ว แน่ใจว่าลูกปลอดภัยแล้ว จึงหลับตาแล้วหล่นลงมาตาย
พงษ์เทพ ก้มมองหน้าลิงแล้วร้องไห้ เพราะที่เบ้าตาลิงมีหยดน้ำตาใสๆ กำลังไหลริน
พงษ์เทพ รีบเดินกลับที่พักเอาปืนไปเผาทิ้ง ไม่ยอมออกล่าสัตว์อีกเลยตลอดชีวิต
และภาพความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่ลิงที่มีต่อลูกน้อยเป็นแรงบันดาลใจ ให้เขาแต่งเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่งชื่อว่า “ลิงทะโมน” เพื่อยกย่องเชิดชูคุณค่าของความรักที่แม่มีต่อลูกนั่นเอง
อ่านเรื่องแบบนี้แล้วน้ำตาซึมทุกครั้งเลย
เฮ้อ!
หากเราเป็นน้าหมูตอนนี้จะเป็นอย่างไรหนอ
อาจช็อคไปแล้วก็ได้
ผมก็เคยมีประสบการณ์ตอนเที่ยวป่าคับ
คือเป็นคนที่ชอบความลำบาก
ชอบเข้าไปทำโป่งเทียมให้สัตว์มันได้เสริมแร่ธาตุต่าง ๆ นะครับ
แต่ด้วยความสะเพร่าด้านการเตรียมเสบียง
อยู่ในป่า 3 วัน 3 คืน อาหารก็หมด
แล้วจาทำยังไงล่ะครับทีนี้
ต้องประทังชีวิตด้วยพริกแกงละลายกับน้ำร้อนแล้วนำมาราดข้าวกินกัน
ผมว่ามันก็อร่อยดีนะ
แต่แล้วเหตุการณ์ที่ไม่น่าเกิดก็เกิดขึ้น
เมื่อมีฝูงลิงป่ามาปีนป่านบนยอดไม้สูงสุดหูสุดตา
ยังไม่ทันไรลูกปืนจากนายพรานที่เข้าไปด้วยก็ออกจากระบอก
ได้ยันเสียงตกลงมาดัง..ตุ๊บ
อึ้งกิมกี่แล้วคับ
และแล้วมันก็กลายเป็นอาหารประทังชีวิตให้เราอยู่ต่อได้อีกหลายมื้อ
ปล. หลายคนคงมองว่าโหดร้ายมาก แต่เมื่อคุณอยู่ตรงจุด ๆ นั้นแล้วคุณจะเข้าใจครับ