อามีนา เด็กหญิงชอบวาดภาพ…
แต่เธอไม่มีสี
เด็กหญิงชอบวาดฝัน ฝันของอามีนาช่างงดงาม!
เธอชอบวาดสายน้ำ…อามีนา
อามีนา ชอบวาดรูป – รูปแห่งความฝัน…
แต่เธอไม่มีแบบ
นกตัวนั้นอยู่ในฝันของอามีนา…
นกที่โบยบินด้วยจินตนาการ
นกของเธอไร้ขน….เป็นเหล็กมีใบพัด…
บินอยู่บนฟ้า? ลอยตัวอยู่เหนือน้ำ….
มันมักเดินทางอยู่บนฟ้า…มันส่งเสียงดังน่ากลัว
แต่เธอก็ชอบมอง
ฟ้าของอามีนาอยู่แค่ปลายจมูก…
ฝันอยู่ไกลสุดหล้า – นกไร้ขน
อามีนา ชอบวาดภาพอะไรต่ออะไร…
แต่เธอไม่มีป่า อามีนาไม่มีสี อามีนาไร้ซึ่งกระดาษ!
เด็กหญิงฉีกความฝันทำกระดาษ
ฉีกห้วงกาลแห่งวันทำจานสี
จินตนาการมาจับพู่กันที่ใช้วันเวลาแห่งความสุขทำขึ้น
อามีนา บอกข้าพเจ้าในวันหนึ่งว่า…
ครูขา กระดาษหนูหมดแล้ว…
มันหมดตอนที่ป่าผืนสุดท้ายของหมู่บ้านถูกตัด
มันหมดจริง ๆ
หลังจากตันไม้เล็ก ๆ
ต้นสุดท้ายที่เหลืออยู่ถูกตัด…
เมื่อทุกอย่างหมดหนูจะเอาที่ไหนวาด
ฝันถูกบางสิ่งทำร้าย ถูกฉีก ถูกเฉือน
หนูไม่มีแบบ
หนูไม่อยากฝันร้าย…
อะไรบางสิ่งเดินจากเด็กหญิงอามีนาไปเงียบ ๆ
หมดแล้วภาพวาดของอามีนา
ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ
23 พฤษภาคม 2549
