ก็แค่ดิน ในนา ป่าในเขา
ก็แค่น้ำ สายยาว ที่คงไหล
ก็แค่นา หนึ่งแปลง บนโลกอันกว้างไกล
ก็แค่ป่า พงไพร ในชีวิต
ฤดูฝัน ผันแปร ตามแรงโลก
คราวลมโกรกโบกสะบัดพัดลิขิต
อันเวลายาวนานพาลให้คิด
ใครลิขิตขีดเส้นแดนลมหายใจ
นาผืนหนึ่งถูกไถคราดวาดภาพฝัน
พลิกดินครันปั้นแต่งแห่งวันใหม่
สองมือกุมเกี่ยวจับเมล็ดพันธุ์หว่านออกไป
หวังกล้าไม้แตกหน่อชูช่อรวง
นาหนึ่งผืนเรียงรายเป็นหลายร้อย
ระบายสีแห่งเกี่ยวก้อยร้อยเส้นสรวง
ร้อยกล้าพันธุ์แสนกล้านิดสถิตดวง
ร้อยพุ่มพวงช่อใจในผืนนา
นาชีวิตเดินทางระหว่างฝัน
ปลูกกล้าพันธ์กล้าหวังอย่างรู้ค่า
น้ำหยดแรกแต้มแผ่นดินจากป่ามา
ไหลรวมเป็นธารธาราอันหยัดยง
อยู่กับป่ารักษาป่าให้เป็นป่า
อย่างรู้ค่าคุณความดีมิลุ่มหลง
อยู่กับน้ำรักษาน้ำให้ไพรพง
จากตาน้ำไหลรวมลงเป็นสายธาร
นาคน นาชีวิต นาพฤกษา
ล้วนก่อเกิดตามกันมาต้องสืบสาน
ต้องหวงแหนรักษาไว้ให้คงนาน
ทั้งสายธารทั้งสายธรรมประจำตัว
คนใกล้ป่าใกล้เขาล้วนต้องพึ่ง
คืออนึ่งอีกหนึ่งส่วนของชีวิต
ล้วนเป็นนาตำราโลกนาชีวิต
พลิกแผ่นผืนผลิตฝันผูกพันไป
ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ
2 มิถุนายน 2557
