ใครกันหนอที่สร้างโลก
คนเกิดมาบริโภคซึ่งตัณหา…
หลง-มักง่าย-กิน-ถ่าย-อุจาดตา
ใครกันหนา สร้างคนมา…
คนไม่เป็นคน!
ใครสร้างคนให้มีจิตอกุศล
ปุถุชนเดินดินกับบินได้…
ข้ามจากโลกไปอีกโลก ถึงอีกโลกสุดแสนไกล
กลับมาแล้วยังไง-ทำไม…ไกลแค่ไหนคนคือคน
คนไป-คนมา…คนมา-คนไป
ผสมดี-ร้าย-จัญไรและปัญหา
ยิ่งมากคนยิ่งมากความ-น่าเวทนา
ทุกข์โศกา-โลภา-ทุกขา-โลภัง
ทุกจังชีวิต
ปนถูก-ปนผิด…
ดับมอดมืดสนิท
ใครกันปลิดซึ่งขีดลิขิตลมหายใจ
ใครกันหนาเอ่ยไว้ เรียกหมา-นุด คือ คน!
ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ
2 มิถุนายน 2549
คนคนคน คนคน ให้เป็นคน
คนจนข้น จนเป็นคน ปนหลากหลาย
คนดี-ชั่ว ปะปน จนมากมาย
เพราะหลากหลาย ที่มา ค่าแห่งคน
ไปละ อิอิอิ