โอ้เมืองไทยนี้มีตำ-
นานคือเมืองคำ
แลใคร บ่ เคย เข็ญขร
มีศิลาจารึกลือขจร
โคลงฉันท์กาพย์กลอน
ก็ว่าบมีเวรภัย
แสนสระนุกทุกทั่วกรุงไทย
ไพร่ฟ้าหน้าใส
ประดุจด้าวแดนสวรรค์
ชาวประชาหากินด้วยกัน
ซื้อขายให้ปัน
บมีจะเป็นปากเสียง
เทวราชบมิรู้ลำเอียง
รู้เปรียบเทียบเคียง
จะครองแผ่นดินโดยธรรม
เพราะเมืองไทยนี้มีตำ-
นานคือเมืองคำ
เพราะใครบเคยเข็ญขร
จึงกระเดื่องเลื่องล้ำกำจร
ทั่วทุกนคร
มาขุดเอาทองแดนไทย
เพราะสนุกสุขนักนี่กระไร
ไพร่ฟ้าหน้าใส
เพราะซีดเพราะเซียวเขียวขม
เพราะบมีปากเสียงเวียงรมย์
จึงเลยรันทม
บอาจจะถ้อพาที
เพราะทวยราษฎร์ล้วนเสรี
ขายค้าฆ่าตี
ก็ตามอำเภอใจพาล
เพราะทรงธรรมรัชย์ชัชวาลย์
แผ่นดินจึงดาล
ประดุจประดงกำเดา
นายผี (อัศนี พลจันทร์)
พ.ศ. 2495
