ชวนอ่าน: ปรัชญาชีวิต (The Prophet)

คาลิล ยิบราน (Kahlil Gibran) เกิดเมื่อวันที่ 6 มกราคม 1883 (พ.ศ. 2426) เป็นนักปรัชญา นักประพันธ์ กวี ศิลปินชาวเลบานอน ผู้ที่ได้รับการขนานนามว่าเป็น “วิลเลียม เบลค แห่งศตวรรษที่ 20” ผลงานที่สร้างชื่อเสียงที่สุดคือกวีนิพนธ์ ปรัชญาชีวิต (The Prophet)

The Prophet เขียนขึ้นในปี 1923 ถูกแปลเป็นภาษาไทยในปี 1961 (พ.ศ. 2504) โดย ศาสตราจารย์กิตติคุณ ระวี ภาวิไล และได้รับการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ มากกว่า 100 ภาษาทั่วโลก

The Prophet เป็นเรื่องราวของบุรุษที่พำนักอาศัยอยู่ในเมืองออร์ฟาลีส นาม อัลมุตตาฟา ผู้ทำหน้าที่เผยแพร่วจนะของพระเจ้า (The Prophet) จนวันหนึ่งเขาจะกลับบ้านเกิด ก่อนจะขึ้นเรือ ก็มีชาวบ้านมาอำลา และขอร้องให้ช่วยเผยแพร่คำสอนอีกสักครั้ง เนื้อหาในหนังสือก็คือ คำสอนที่ว่านั่นเอง

อ่านแรก ๆ ตอนยังเป็นเด็กหนุ่ม ก็ งง ๆ ไม่รู้เรื่อง แต่เมื่อกาลเวลาผ่าน วัยเติบโตขึ้น The Prophet ทำให้ผมรู้สึกกำลังท่องไปดินแดนสนธยา อาบลมห่มดาว มีแก้วไวน์แดงในมือ ตัวตนล่องลอยไปวิมาน ดื่มด่ำไปกับความรู้แจ้ง

บทที่โดดเด่นและได้รับการกล่าวถึงมากที่สุด คงหนีไม่พ้น “การแต่งงาน” (On Marriage) ที่เป็นแรงบันดาลให้เกิดงานเพลง “ที่ว่าง” ของ วงพอส และเพลง “รักนั้น” ของ พจนาถ พจนาพิทักษ์

ท่อนที่คุ้นและถูกกล่าวถึงมากที่สุด เขียนไว้ว่า……

จงรักกันและกัน
แต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก
จงเติมถ้วยของกันและกัน
แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กัน
แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน
จงร้องและเริงรำด้วยกัน
แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสโดดเดี่ยว
ดังเช่นสายพิณนั้นต่างก็อยู่โดดเดี่ยว
แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยท่วงทำนองเดียวกัน
จงยืนอยู่ด้วยกัน
แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก
เพราะว่าเสาของวิหารนั้น
ก็ยืนอยู่ห่างกัน

การแต่งงาน, 2466

You were born together,
and together you shall be forever more.
You shall be together
when the white wings of death scatter your days.
Ay, you shall be together even in the silent memory of God.
But let there be spaces in your togetherness,
And let the winds of the heavens dance between you.
Fill each other’s cup,
but drink not from one cup.
Give one another of your bread,
but eat not from the same loaf.
Sing and dance together and be joyous,
but let each of you be alone,
Even as the strings of a lute are alone
though they quiver with the same music.
Give your hearts,
but not into each other’s keeping.
For only the hand of Life can contain your hearts.
And stand together yet not too near together:
For the pillars of the temple stand apart,
And the oak tree and the cypress grow not in each other’s shadow.