– 1 – “พี่นก… พูดอะไรกับน้อง ๆ หน่อยสิพี่ ผมอยากให้พวกเขามีแรงฮึด” ไอ้เณศ (ก่อคเณศ …
ค่ายอาสาฯ ABAC Story
(ก็แค่) …ผู้ชายคนหนึ่ง เอ กระจกเงา
ผู้ชายคนหนึ่ง… เรียนไม่จบ! ไม่มีงาน! ละลายความหมายของชีวิตในแต่ละวันด้วยการร่ำสุรา… การที่มีรุ่นน้องใจดีสักคนโทรมาชวนไปเลี้ยงเหล้าในยามค่ำคืนที่ไหนสักแห่งนั้น นับเป็นเรื่องที่น่าพอใจแล้วสำหรับเขา… ชีวิตในแต่ละวันอาจดูเหมือนไม่มีอะไรให้น่าจดจำ แต่จากเหตุการณ์ภัยพิบัติสึนามิที่สร้างความเสียหายไปทั่วชายฝั่งทะเลอันดามันเมื่อปี 2547 นับเป็นความทรงจำอันเจ็บปวดที่ฝังรากลึกลงในความรู้สึกยากจะลบเลือน …
RSA-ABAC Story ตอนที่ 8 สุดปลายทาง
นับตั้งแต่ชมรมเรา ถูกยื่นคำขวด “ถ้าไม่ถึง 20 คน ยุบชมรมฯ” เมื่อตอนก่อนออกค่ายที่ 19 (อุบลราชธานี) จนถึงวันนี้ก็กว่า 5-6 เดือนผ่านมาแล้ว …
RSA-ABAC Story ตอนที่ 7 “20 คน”
คืนมืดมน…..เด็กน้อยเดินลงมาจาก “ตึกกิจกรรม” ด้วยใจอันสับสน สันสบกับมาตราฐานคุณค่าความดีงามที่สังคมบัญญัติไว้ เด็กน้อยเป็นดั่งตัวแทนของคนหนุ่มสาวในโลกปัจจุบัน คนธรรมดา ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรนักหนา ถ้าแต่โลกแห่งการเรียนรู้ที่เด็กน้อยโหยหาถึง…มันมีอยู่จริงหรือ ? ไม่แปลกเลยที่เด็กน้อยมีคำถามอยู่เต็มหัว คำถามที่ “ผู้ใหญ่” ตอบไม่ได้ จะตอบได้อย่างไรละ …
ลมหายใจไม่เคยแพ้ ภูเทพ เย็นเศรณี (คิ้ม)
ค่ายกำแพงเพชร ค่ายที่ 2 ของชมรมค่ายฯ ABAC ผมได้รู้จักชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่สร้างความหมั่นไส้ให้หลายๆ คนไปรอบทิศ ด้วยลักษณะท่าทางที่มีความมั่นใจในตัวเอง แสดงลักษณะว่าคงแก่เรียน …
ชีวิตกับการเรียนรู้ ของ มงคล พรพัฒนาธนกุล (หมง)
ผมเจอ หมง ครั้งแรกที่ค่ายกำแพงเพชร เมื่อปี 2538 นักศึกษาหนุ่มที่ชอบใส่เสื้อฟุตบอล ใส่รองเท้าผ้านันยาง เนื้อตัวเต็มไปด้วยพลาสเตอร์ปิดแผล เดินไปมาในค่ายฯ หยิบจับ …
This is ตะขาบ
ในเดือนพฤษภา เพลาดี ปี 2545 หนุ่มอาสา พัฒนาสาว เราสดใส ล้วนตั้งตา เฝ้ารอ ถ่อแดนไกล …
RSA-ABAC Story ตอนที่ 6 ปัญญาชน
ในช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมา ผมมีโอกาสได้สัมผัสกับกลุ่มคนที่สามารถจะเรียกได้ว่าเป็น “ปัญญาชน” หลาย ๆ กลุ่ม หลาย ๆ …
RSA-ABAC Story ตอนที่ 5 โรงเรียนของหนู…อยู่ไกล ไกล๊ ไกล
ถ้าหากใครที่มีโอกาสไปค่ายฯ ครั้งที่ 4 กับ ชมรมค่ายอาสาพัฒนาชนบท ABAC ณ โรงเรียนบ้านขุนน้ำคับ อ.ชาติตระการ จ.พิษณุโลก เมื่อกลางเดือนตุลาคม พ.ศ. …
RSA-ABAC Story ตอนที่ 4 ก้าวแรก ก้าวที่กล้า
ถนนดินลูกรังสีแดงระยะทางประมาณ 30 กิโลฯ แต่ตลอดสองข้างทางยังมีภูเขาเล็ก ๆ พร้อมต้นไม้เขียวสดใส คงเป็นเพราะกลางเดือนพฤษภาคมแบบนี้ ที่เพิ่งผ่านฝนมาระยะหนึ่ง ไม่เหมือนตอนต้นปีที่ผมเข้ามาที่นี่ ช่วงหน้าแล้งอย่างนั้นมีแต่ฝุ่นเต็มไปหมด …