Showing: 1 - 40 of 511 RESULTS
Amulet

พระยอดธงพระเจ้าตากสิน กรุวัดพลับ บ้านบางกะจะ จ.จันทบุรี ปี 2310

บันทึกตำนาน “กินข้าวแล้วทุบหม้อข้าวทิ้ง” ก่อนเข้าตีเมืองจันท์ สัญลักษณ์แห่งชัยชนะ ก้าวแรกของวีรกรรม “กู้ชาติ” ของมหาราช สมเด็จพระเจ้าตากสิน พระยอดธง กรุวัดพลับ …

Amulet

พญาเต่าเรือน หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน จ.พิจิตร ปี 2451-2562

ประวัติความเป็นมาของ พญาเต่าเรือน จากคติความเชื่อที่ว่า พญาเต่าเรือน เป็นภาคหนึ่งของพระพุทธเจ้า ที่กล่าวไว้ในพระเจ้า 500 ชาติ ดังนี้ เมื่อครั้งที่พระโพธิสัตว์เจ้าได้เสวยพระชาติเป็น …

Amulet

พระกริ่ง หลวงพ่อโสธร วัดโสธรวรารามวรวิหาร จ.ฉะเชิงเทรา ปี 2508

พระกริ่งพระพุทธโสธร พิมพ์หน้ากลาง เนื้อทองเหลืองรมดำ ปี 2508 วัดโสธรวรารามวรวิหาร จังหวัดฉะเชิงเทรา จัดสร้างโดย พระราชพุทธิรังสี (หลวงปู่เจียม) …

Amulet

เหรียญรุ่นแรก หลวงพ่อโทน วัดวังโพรงเข้ จ.ลพบุรี ปี 2558

ประวัติ หลวงพ่อโทน  พระครูพิทักษ์วิหารการ หรือ หลวงพ่อโทน วัดวังโพรงเข้ ได้เขียนบันทึกชีวประวัติของตัวเอง ความดังนี้ เจริญพร ท่านขจิต มหานีลานนท์ …

ทิดโส โม้ระเบิด

บทกวี – วิสาข ปุรณมี บูชา

วิสาข ปุรณมี บูชาวันประสูติศาสดาตรัสรู้และปรินิพพาน แปดสิบปีก่อนพุทธกาลลุมพินีวันสถานเกิดขึ้นเดือนหกวันเพ็ญ สามสิบห้าปีผ่านมาจึงเห็นอริยสัจสี่จำเป็นใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ใต้ต้นสาละคู่ในวโน–ทยาน .. พุทโธเสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน อุบัติทั้งสามเหตุการณ์เกิดขึ้นตรงกันในคืนเดือนหกวันเพ็ญ วิสาขบูชาจึงเป็นทั่วโลกมองเห็นวันแห่งปฏิบัติบูชา …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

กาลเปลี่ยน

กาลเวลาเปลี่ยน…. เปลี่ยนทุกสิ่ง เปลี่ยนทุกสิ่ง เปลี่ยนทุกสิ่ง เปลี่ยนทุกสิ่ง เปลี่ยนทุกสิ่ง เปลี่ยนทุกสิ่ง เปลี่ยนทุกสิ่ง เปลี่ยนทุกสิ่ง เปลี่ยนทุกสิ่ง …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

หัวใจเดียวกัน

ใครกันนะมีหัวใจเหมือนกันกับเราใครกันนะร้องห่มร้องไห้คล้าย ๆ กันกับเรา ป่าเขาหรือเงาแห่งสายน้ำขุนเขายืนตระหง่านโบกมือทักทายในคืนร้อนรุ่ม นกราตรีสีน้ำเงินโบยบินกลับรวงรังพร้อมเหยื่อให้ลูกน้อยด้วยแรงอันริบโรย หิ่งห้อยตัวหนึ่งตีปีกออกจากรังดินหลบไฟเมืองที่ร้ายลึก ดอกหางนกยูงหุบกลีบส้มแดงงามรอผลิบานแห่งรุ่งอรุณอวดโฉมอันงดงามหลอกล่อผู้เดินผ่านทาง ใครกันนะ…ที่หวังดีในคืนที่แสนตั้งใจและเฝ้าคอยมานานเนิ่น ที่ฟากฝั่งเขานั้นได้ยินเสียงร้องของนกราตรีสีน้ำเงินเสียงนั้นรันทดนัก… ก่อคเณศ …

ทิดโส โม้ระเบิด

ภาษา…พ่อสอน

“เกรียง ไกรกำเนิดใกล้…เกียรติตนศักดิ์ ศรีอยู่คู่คน…เนิ่นช้าพิมพ์ ใจรับใช้ชน…สอนสั่ง ศิษย์นาทอง ที่ทาทาบฟ้า…เด่นกว้าง กลางโพยม” *ขอน้อมคารวะแด่ครูคนแรกของผม ผู้ที่คอยสอนผมมาตลอดชีวิต ก่อนที่จะเข้าเรื่องกันต่อไป …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

เวลาเดินทางอย่างเชื่องช้า

เวลาเดินทางไปอย่างเชื่องช้าเหมือนตัดรอนความศรัทธาห่วงหาอันยิ่งใหญ่สายฝนพรำ… พรำ…เวลานำฝนมา โหมมา อือทาเป็นบทเพลงรันทดผ่านแล้ว จางแล้ว ดับแล้ว เลยผ่าน ผ่านไปเวลาเดินทาง เดินทางไปพร้อมแรงแห่งศรัทธาเพ้อและเรียกอนัตตาอันไร้ขอบเขตกฏเกณฑ์แห่งมวลดอกดาวระยับมโนภาพใต้จิตสำนึกที่บาดลึกยังอยู่ไกลบางทีไกลเกินไปที่จะอ่านถึง ยั่งไม่ถึงยังไปไม่สุดขอบเขตแดนดินแห่งเอกภาพเหมือนใครขีดกรอบเอาไว้…คำสาปและมนต์ขลังมาพร้อมพ่อมดนัยตาสีไฟ …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

แม่เฒ่า

น้ำหมากที่แตะแต้มบนใบหน้าบ่งบอกถึงชีวิตที่ผ่านวันและกาลเวลาที่ผุเก่าเหมือนกันกับแววตาสีน้ำข้าวของหญิงเฒ่าแห่งขุนเขาเหมือนกันกับแววตาไร้เดียงสาของเด็กน้อยแสงสายเดินผ่านม่านวลีแห่งขอบขุนเขาอยู่ลึกไกลนาครผ่านคืนหนาวอันยาวนาน…. ฉันคนผ่านทาง…ฉันคนแรมรอน…แต่ไม่ได้พเนจร!ฉันคือส่วนหนึ่งของภูเขาและเงาป่าแต่เดินทางมาทีหลังหญิงเฒ่าแห่งขุนเขาเฝ้าป่าเด็กน้อยกลางหุบเขาเฝ้าฝันทั้งสองมาพร้อมกันเพียงวัยที่แตกต่าง…เธอคือตำนานและคนผ่านทางจะจดจำตำนาน หญิงเฒ่าหัวเราะเด็กน้อยหัวเราะฉันหัวเราะ…ป่าคร่ำครวญ ฉันคนนี้โง่… โง่เหมือนบัวสักกอฉันโผล่พ้นแล้ว ขึ้นมาแล้วกำลังจะพ้นจากผิวแผ่นน้ำเคยจม… จมปักดำดิ่งลึกอยู่ใต้โคลนตมฉันเคยจม จมกับวันเวลาและภาพอดีต?จ่อมจมระทมกับการสัญจรไต่เงาของวันวานเดินฝ่าขุนเขาเพื่อหนีจากหุบเหวเพื่อให้พ้นจากวันจริงฉันเริ่มจากหนีตัณหา แต่ยิ่งหนีมันยิ่งโถมเข้าหามันเริ่มฝังฉันลงทั้งเป็นอยู่ตลอดเวลา ในโลกแห่งความจริง …

ทิดโส โม้ระเบิด

หมาน

“หมาน” คำ ๆ นี้ หากถามคนทั่วไปอาจเข้าใจกันได้หลากแง่หลายมุม อาจเป็นคำ ส-แลง ไปโน่นเลยก็ได้ แต่ในที่นี้ขอยึดคำแปลมาจากพื้นภาษาของที่ราบสูง เรียกว่าเป็นคำขยายของการทำมาหากิน เช่น …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

ดอกรัก…เจ้าไม่ใช่ดอกไม้

ดอกรักเจ้าไม่ใช่ดอกไม้…หรือเจ้าใยเพียงดอกหญ้า หรือเพียงสิ่งไร้ค่าแห่งกาลสมัยเหมือนเจ้าเหงา ความเหม่อลอยนั้นคอยคลายความเหงาเจ้ามิตรภาพที่ยั่งยืนอาจ คือความรู้สึกนึกคิดนิดหนึ่งนั้นในใจเจ้าเหงาเรื่องไรเล่า หรือใช่เจ้าเจ็บช้ำจึงเศร้าและเหงา อาจมีบางสิ่งที่กำลังท้วงติงเป็นท่วงทำนองระริกเพื่อเดาความรู้สึกนั้นสิ่งใดคือพันธนาการอยู่รอบข้างแอบแฝงมาทีละน้อย… ทีละน้อย ความอ้างว้าง หรือคือเงาและตัวตนที่แท้จริงแห่งกาลเวลาสมัยที่คอยบีบรัดตรึงฤทัยในกายของเจ้าอยู่สายลมหรือไร พัดผมสยายให้พบเห็นความเศร้าเหม่อหรือมือบอบบางที่คิดคว้าฝัน …

ทิดโส โม้ระเบิด

แบะแซ

วันนี้ก็เป็นวันแรม 11 ค่ำเดือน 10 แล้วสิ กำลังนั่งนึกอะไรเพลิน ๆ พลางทอดสายตาให้กับม่านฝนพรำพอดีมีเสียงโทรศัพท์ดังลั่น ปลุกชีวิตให้ตื่นจากภวังค์ น้ำเสียงที่ปลายสาย …

บทความ

ท่ามกลาง…วาเลนไทน์ (ภูมิวัฒน์ นุกิจ)

หากพูดถึงเดือนกุมภาพันธ์อาจมีหนุ่มสาวหลายคนเข้าใจว่าคือเดือนแห่ง “วันวาเลนไทน์ (ความรัก)” มากกว่าเดือนแห่งวันมาฆบูชา ที่มีหลายคนรู้แค่เพียงว่าคือการเวียนเทียนเพียง 3 รอบในวัด หรือเดือนที่หลายคนอาจรอคอยจนหัวใจพองโตที่จะตระเตรียมบอกกล่าวประโยคซักประโยค ที่คิดแล้วคิดอีกจนใจหวั่น ในวันวาเลนไทน์ บางคนอาจเบือนหน้าหลับตาและข่มความรู้สึกที่ปวดร้าว-สูญเสียเอาไว้ข้างใน กระทั่งบางคนอาจต้องหลั่งน้ำตากลางดึกหรือนอนไม่หลับ …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

วันผ่าน

วันใหม่วันไหนวันผ่าน..หวานใด!ขมขื่น!วันใหม่…เวียนมาวันไหน…คิดถึงซึ่งคิดถึง…ซึ่งห่วงหาแห่งศรัทธาของเราหากเอกภาพอันยิ่งใหญ่เหมือนรักที่ยืนยงขอเธอจงเชื่อใจในความใฝ่ฝันนั้น ๆ ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

บทกวี – ดาวดิน

แสงสายสอดสาดส่องดาวเรืองรองบนแผ่นดินปกคลุมด้วยไพรภิณฑ์ระบายกลิ่นทั่วดินดาน ปาดป้ายปูห่มพื้นข้างหินชื้นเด่นตระการแผ่คลุมทั่วไพรศาลอยู่คู่กาลนานสมัย สีสันแสนสดสวยแม้สำรวยไร้กลิ่นละมัยอิ่มเอมอบอุ่นนัยดวงฤทัยเกษมสันต์ ถ้าเดินบนดาษดินโกฐบัวนิลอวดสีสันครั้นแย้มแซมไพรวัลย์อีกหนึ่งฝันคู่พงไพร แสงสายแม้นอ่อนล้าเลือนลับลาเดี๋ยวคืนใหม่ใบแกแลร่วงไปยอดอ่อนใหม่ใบแทนมา มองโลกสีแสนเก่าภายใต้เงาเผ่าพนาสองมือที่มีค่าเติมแต่งป่าให้โลกงาม ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

บทความ

ผู้ล่า (ภูมิวัฒน์ นุกิจ)

..ลมหนาวพัดเอื่อย ๆ เสียงใบไม้และยอดหญ้าหวีดหวิวไหวเอน กรีดร้อง..ดวงตะวันทอแสงอยู่บนหัว นกกินปลาตัวหนึ่งซุ่มเงียบ-นิ่ง อยู่ ณ ชายตลิ่งของหนองน้ำ..มันรู้อด รู้ทน รู้รอ …

บทความ

คน ก(ลั)บ รถ (ภูมิวัฒน์ นุกิจ)

หลับตาลงแล้วคุณลองนึกถึงการเดินทางของคุณในปัจจุบันดูซิว่าดำเนินไปอย่างไร คุณต้องขึ้นมอเตอร์ไซต์ เรือยนต์ เครื่องบิน รถโดยสารหรือขับรถเองใช่ไหม มันไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอกหรือที่การเปลี่ยนแปลงทางอุตสาหกรรม เมื่อปี ค.ศ. 1750-1850 (พ.ศ. …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

ชีวิต…

ชีวิตถึงคราต้องโบยบินแม้ปีกที่หลุดลอยคล้อยจากร่างงามยังต้องต่อสู้ จงทำอะไรก็ได้ ที่คิดว่าเรามีค่าจงทำอะไรก็ได้ อย่างที่ใจเราปรารถนาจงทำอะไรก็ได้ ที่ทำให้คนอื่นรู้สึกเห็นคุณค่าของเราจงเดินไป บินไป ไปให้ไกล หกเหินบนฟากฟ้าอย่างอิสระเสรีหรือล่องลอยไปหาจุดหมายที่แสนไกลแล้วให้ถึงบางอย่างเหมือนมันจะไร้ค่าแต่ไม่เคยเลยจะไร้ค่า เดินเถิด…เดินไป!บินเถิด…บินไป! สู่จุดหมายและหนทางอิสระเสรี …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

วัย วัน หวัง

นิ่งเงียบทำไมเด็กสาว….ยามเย็นแห่งกลางฤดูหนาวเยือนเข้ามาแล้ววัยเจ้าย่างเหย้าเพิ่มเข้าอีกฤดู ลมหายใจเจ้าถูกลบถอยลง…ความจริงโอบกอดเจ้าตัวเจ้าสั่นเทาเมื่อเจอะเจอผู้ผ่านทาง เย็นย่ำนี้… กลางฤดูหนาวนี้เจ้าอย่าสงสัยในคนผ่านทางวันหนึ่งกาลหนึ่ง….เจ้าจักต้องเดินทางผ่านใครไปสักคนเหมือนคนผ่านทางวันหนึ่งเจ้าจักเป็นความเงียบที่ถูกครอบครองด้วยไอแห่งความวังเวง เมื่อวัยเจ้าต้องพบกับฤดูหนาวสุดท้าย…เจ้าอาจจะเป็นดั่งดาวดวง หรือดาวอาจเป็นเฉกเช่นเจ้าฤดูหนาวจะผ่านไปแล้ว เด็กสาวจะเดินทางผ่านเจ้าไปเงียบ ๆผ่านไป และผ่านไป ไม่กลับมา! …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

บอกฉันสิ

หยาดน้ำค้างหรือที่พรมหน้าหรือเธอจะเอาผ้าเช็ดหน้าซับให้มีสีแห่งฝันกับเวลาของวันติดที่แก้มหยาบนั้นมีแสงแห่งวันแต้มติดที่แก้มงามนั้นบอกเธอสิ เช็ดมันให้เธอสิ ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

นักเดินทาง

เราเดินทางมานานนะ หนึ่งปี สองปี สามปี สี่ปี ห้าปีและ…วันนี้ จากเหนือจรดใต้ จากขอบฝั่งหนึ่งของแผ่นดินไปถึงอีกขอบฝั่งหนึ่งของแผ่นดิน เดินทางด้วยรองเท้ายาง… เป้ใบใหญ่บนหลังที่สำคัญความฝันที่แบกไปทั่วทุกทิศ …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

บทกวี – เจ้าเป็นเจ้า… มีใครว่า

เจ้าจะไหลก็ไหลไปเถอะน้ำเจ้าจะงามก็งามอยู่อย่างนี้เจ้าจะหวนหรือเหคืนกี่ทีเจ้าก็คือสายชีวีของผองชน เจ้าจะหยุดดุจไหลดั่งคมเหล็กเจ้าจะเสกหรือปั้นอย่าสับสนเจ้าจะล่องจะลอยสู่เมืองมนต์เจ้าจงคงเป็นเจ้าเถอะธารา เจ้าจะเอ่ยจะร้องบทเพลงไหนเจ้าก็จงไหลไปอย่างมีค่าเจ้าจงไหลเลื่อนไหลใต้เมฆาเจ้าจงหยัดคู่โลกหล้าที่ว้าวุ่น เจ้าจงสร้างธารฝันแห่งวันใหม่เจ้าจะสร้างสิ่งใดอย่าดับสูญเจ้าจงอยู่ไหลล่องรับอรุณเจ้าการุญคุณเจ้ามากบรรยาย ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

ศิลปะเพื่อชีวิต

ประวัติเพลง “บินหลากู้เสรี”

บินหลากู้เสรีคำร้อง : วิสา คัญทัพทำนอง : กุลศักดิ์ เรืองคงเกียรติ (ดัดแปลงจากเพลงพื้นบ้านมุสลิม) บินหลา บินหลา บินลอยมาเล่นลมชื่นชมธรรมชาติ อันพิลาศสะอาดตาต้นยางยืนทนง …

ศิลปะเพื่อชีวิต

ประวัติเพลง “ทะเลใจ” ของ ยืนยง โอภากุล

ทะเลใจคำร้อง : ยืนยง โอภากุลทำนอง : ยืนยง โอภากุล แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมาไร้จุดหมายฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกันเหมือนชีวิตผันผ่านคืนวันอันเปลี่ยวเหงา ตัวเป็นของเราใจของใครมีชีวิตเพื่อสู้คืนวันอันโหดร้าย คืนที่ตัวกับใจไม่ตรงกัน …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

เสียงกระซิบของสายลม

เสียงกระซิบของสายลมกระซิบมาแผ่วเบา เบา เบา เมื่อค่อนรุ่งอรุณยิ้มเรียกหาเธอที่ขอบเขา? เรียกหาให้ภาวนาขอเธอให้หวนคืนรอเธอค่ำเช้าความฝันในเมืองแห่งความจริงที่หายไปเมฆครึ้มทะมึนก่อร่างทิวเมฆหนาเป็นระนาบที่ขอบฟ้า ริ้วฟากฟางเอนอ่อนสายลมและกาลสมัยโอบร่างอยู่นานชั่วนาตาปี อีกปี อีกปี….และอีกปีฉันสารภาพกับละอองแสงผสมละอองฝันอันแสนไกล ฉันรู้คืนวันโกหกฉันเวลาก็หลอกฉันด้วยเช่นกันหลอกมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ครั้งหนึ่งที่ได้รับรู้ว่าความฝันของฉันเริ่มมีตัวตนความสับสนน่ากลัวต่าง ๆ …

อรรณพ นิพิทเมธาวี

มียีนส์ตัวเก่ง 2 ตัว (กับรองเท้าคู่ใจ คู่เก่า ๆ คู่เดิม)

วันก่อนสั่งซื้อกางเกงยีนส์ผ้าดิบ แบรนด์คนไทยชื่อ Rough & Tough ในราคา 990 บาท หลังจากที่ได้แรงบันดาลใจจากการติดตามช่อง tiktok …

ทิดโส โม้ระเบิด

กากขมิ้น

“หลวงพี่ท่านเก่ง ไม่กี่ปีท่านพัฒนาวัดจนสวยงามเกินหน้าตาวัดใกล้เคียง” “ท่านเป็นพระที่เทศน์สนุก ญาติโยมชื่นชอบกันมาก” “ท่านดูดวงแม่นอย่างตาเห็นเลยนะ ทักอะไรก็เป็นแบบนั้นเลย” “หลวงพ่ออยากแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาส ท่านก็ไม่รับ เพราะกิจนิมนต์ท่านเยอะเหลือเกิน” “ใครจะนิมนต์ท่านก็ต้องบุคลิก …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

บทกวี – แสงใหม่ และ มือแม่

โอ้เอย เจ้าเด็กน้อยที่อ่อนไร้เจ้าสงสัยในสาดแสงที่ผ่านม่านแห่งวัยฝันหรือไรเล่า… จงรู้เทิดรู้ไว้… เจ้ายังต้องผ่านวันวัยยาวไกลอีกนานเนิ่น…เจ้าจะต้องได้ดุ่มเดินบนด่านฝันอันสุดปรารถนาแม่เฒ่าเฝ้าเหย้าเฮือนอยู่อย่างพันผูกเจ้าดุจดวงใจ เจ้าเห็นไหม!สาดแสงแห่งรุ่งอรุณและนั่นความอ่อนละมุนของมือแม่… โอ้เอย เจ้าเด็กน้อยเจ้าจงคอยมองแสงหม่นของคืนค่ำอยู่คู่ดูแลแม่… ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

จุฬารัตน์ ดำรงวิถีธรรม

การสร้างและการช่วงชิงความทรงจำ “ถังแดง”

ต้นปี 2518 หลังจากมีชาวพัทลุงมาร้องเรียนทางการต่อ กรณี กอ.รมน. ฆ่าราษฎรลงถังแดงและได้ใช้วิธีการต่าง ๆ อีกมาก จนมีการแต่งตั้งผู้ตรวจราชการกระทรวงมหาดไทยเป็นกรรมการสืบสวนข้อเท็จจริง ซึ่งต่อมามีข้อสรุปว่า …

ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ

ชายชรา

สายลมผวนพัดผ่านขณะที่เรากำลังเดินทางผ่าน ภาพเบื้องหน้าโปร่งโล่งไร้ทุกสิ่ง ไม่มีพันธนาการในมาโอบกอดเอาไว้นอกจากสายลมและช่วงกาลเวลา มีเสียงกวีเศร้า ๆ ปนเหงาลอยล่องมาเบา ๆ ให้ได้ยินจากที่ไกลแสนไกล พลันนั้นฉันพบกับ ชายชรา! ชายผู้นี้ฉันเคยพบจากหมู่บ้านหนึ่งที่อีกฟากของแผ่นดิน แต่เรา! …

ทิดโส โม้ระเบิด

หมากรุก EP4: ม้า… ในรับมีรุก ในรุกมีรับ

หากเอ่ยถึงหมากที่ใช้วางกลศึกบนกระดานแล้วไซร้ จะมองข้าม “ม้า” ไม่ได้เลย ด้วยว่าสามารถเหยียบย่ำไปได้ทั่วกระดาน การเดินม้าก็คือ 1 ตาเฉียง + 1 ตาตรง หรือ 1 …