เมื่อสายฝนชะโลมกาย
ฉันจึงรู้ว่า…เปียกฝน ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว
เมื่ออุปสรรค ขวากหนาม กร่ำกรายชีวิต
ฉันจึงรู้ว่า…คุณค่าแห่งฝ่าฟันต่อสู้หอมหวานกว่าผลลัพธ์
เมื่อถูกเยาะเย้ยดูถูกดูแคลน
ฉันจึงรู้…รัฐบุรุษแตกต่างกับคนธรรมดาเช่นไร
เมื่อโลกทะมึนด้วยม่านหมอกแห่งความมืดมิด
ฉันจึงรู้ว่า…นี่คือห้วงยามที่แสงตะวันกำลังจะประกาย
อรรณพ นิพิทเมธาวี
23 มิถุนายน 2557 @บ้านจันทราสุข