
ไม่มีเด็กให้สั่งสอน
แล้วจะนอน – กิน – ขี้ – อยู่ ทำไม…
บ้านก็มี เมียก็ยัง แสนห่วง ลูกอาลัย
โรงเรียนร้าง – ก็ต่างไปทางใครมัน
ไม่มีเด็กมาเล่าเรียน
แล้วจะถือชอล์กเขียน หาอะไร
ทิ้ง-ขว้าง-โยน-ปา-ลงน้ำไป
เก็บกระเป๋า เดินจากไป หาครอบครัว
ไม่มีใครเรียกครู
จะอยู่!
หาพระแสงอะไร…
ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ
29 มิถุนายน 2549
ริมห้วยคลองใหญ่ หลังร้อยหวันพันธุ์ป่า
ไม่มีใครเรียกครู
จะอยู่!
หาพระแสงอะไร…
เออ!! นั่นดิ
รัฐบานประตู ช่วยตอบให้หายข้องใจทีเถอะ
อย่ามัวแต่เดินสายตัดริบบิ้นอยู่เลย
ทำงานให้มันสมกับหน้าที่และเงินเดือนหน่อย
ผมก็เลิกดำกันจะหมดหัวแล้ว
ไปละ อิอิอิ
I พวกรัฐทั้งหลาย การศึกษาของไทยกำลังล่มแล้ว ช่วยหันมาสนใจ กันบ้างนะ มัวแต่ไปทำอะไรอยู่ช่วย ๆ กันหน่อย!!!………!นะ
เป็นห่วงวะ …. การเมืองก็แย่… แล้วใครจะมาสน
อุปสรรค์แสนจะวกวน ผู้คนแสนจะวุ่นวาย
พี่อี๊ดสู้ ๆ กลับมาเยี่ยมย่าที่โคราชบ้างนะค่ะ
…พลอย
