กบ ชายหนุ่มหน้าตาไม่เอาไหน แต่มีจิตใจที่เปี่ยมล้นด้วยการคิดดี ทำดีเสมอ เขาไม่ต่างอะไรจากเด็กวัยรุ่นที่มุ่งหาความตื่นเต้นอยู่ตลอดเวลา เขามีนิสัยอยู่อย่าง เมื่อได้ชอบหรือประทับใจกับสิ่งไหนหรือสถานที่ใดก็แล้วแต่ เขาก็มักที่จะปักใจกับสิ่งเหล่านั้นเสมอ และทำให้เขาต้องกลับไปยังจุดนั้นอีกหลาย ๆ ครั้ง
และในวันฟ้าสดใสวันหนึ่ง แต่สีหน้าของกบไม่ได้สดใสตามท้องฟ้าแต่อย่างใด เขาเดินอย่างรวดเร็วสลับกับวิ่งแบบไม่คิดชีวิตไ ปยังสถานที่ที่เรียกได้ว่าเป็น “สวรรค์บนดิน” ในช่วงเวลาคับขันแบบนี้ ใช่แล้ว… ห้องน้ำ เป้าหมายเดียวที่เขาคิดได้ในสมองทุกส่วนบนกบาลขณะนี้ ข้าศึกมาไม่รู้จักเวลำเวลา แบบเต็มอัตราศึก ทะลวงทวารทีละกองร้อย แต่อีกไม่นานคงบุกทลายทั้งกองทัพอย่างแน่นอน หากเขาไม่ไปถึงเป้าหมายโดยฉับพลัน
เหมือนสวรรค์กำหนดให้เขาเป็นผู้ชนะในการศึกครั้งนี้ ห้องน้ำที่ดูสะอาดสะอ้านเปิดประตูอ้า พร้อมรอรับเขาอยู่ข้างหน้าอยู่แล้ว เขาวิ่งเข้าประตูในห้องมุมสุดอย่างไม่สนใจใครทั้งสิ้น จัดแจงเข้าที่ เล็งปืนใหญ่มั่น เขากดชนวนทันทีโดยไม่ต้องนับศูนย์
ปู้ด ป้าด แพล่ด… !@#$%&*”>$#@&*”
เขาก้มลงดูผลงาน ข้าศึกตายเป็นเบือ เขามีความสุขที่สุด ที่ได้ปลดทุกข์ในห้องน้ำที่แสนจะสะอาดสะอ้านเช่นนี้ โดยเฉพาะในห้อง ๆ นี้ ที่เขาเกิดความทรงจำที่ดีเข้าให้แล้ว และเขาก็รู้สึกชอบห้องนี้แล้วสิ เขาคิดกับตัวเองว่า ห้องน้ำห้องนี้แหละที่จะเป็นฐานที่มั่นประจำเสมอเวลาต้องออกกรำศึกหนัก
ยังไม่ทันจะข้ามสัปดาห์เขากลับมาที่ห้องเดิมพร้อมกับกลิ่นที่ตามมาแบบไม่ชวนพิสมัยซักเท่าไหร่ ขณะที่นั่งปลดพันธนาการอย่างสบายอุรานั่นเอง เขาต้องแปลกใจเล็กน้อย เมื่อมีข้อความ 2-3 ประโยคเกิดขึ้นบนผนังให้เป็นรอยด่างพร้อย เขานั่งอ่านข้อความนั้นพลันคิดในใจว่าสวรรค์อันบริสุทธิ์ของเขาได้แปดเปื้อนด้วยความมือบอนของใครบางคนซะแล้ว
หลังจากนั้นทุก ๆ ครั้งที่เขามาประกอบกิจที่ห้องนี้ แน่นอน เขาจะเห็นประโยคที่เปี่ยมไปด้วยถ้อยคำหยาบโลนและรุนแรงมากขึ้น ๆ เขารู้สึกได้เลยว่าที่นี่ไม่ได้เป็นสวรรค์สำหรับเขาอีกต่อไปแล้ว เขาต้องกอบกู้เอกราชกลับคืนมาให้จงได้
วันรุ่งขึ้นเขากลับมาพร้อมกระป๋องสีขาวที่มีแปลงทาสีเสียบอยู่ในกระป๋อง เขายืนจังก้าอยู่หน้าห้องน้ำห้องประจำของเขา และไม่รีรอที่จะเปิดเข้าไปข้างใน…..หลายนาทีต่อมา เขาออกจากห้องน้ำมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม และเปรอะเปื้อนไปด้วยสีตามมือและใบหน้า แล้วเขาก็เดินจากไป
วันเดียวกันนั้นชายวัยสูงอายุระดับอาจารย์มหาลัยเข้ามาปลดเปลื้องพันธนาการที่หมักและสั่งสมมานานจนกลั้นไม่ไหวภายในห้องน้ำห้องนั้นเอง เขาหลับตาพริ้ม เคลิบเคลิ้มอย่างสบายอารมณ์ แต่ทันทีที่เขาลืมตาขึ้นแล้วมองไปที่ผนังข้างหน้า ก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น บนผนังเต็มไปด้วยสีขาวเป็นจ้ำ ๆ อย่างเห็นได้ชัด แต่สีขาวนั้นเป็นสีขาวที่ทาเพื่อลบเอาคำที่หยาบโลนและไม่สุภาพออกไปให้เหลือแต่คำที่ดีมีความหมายโดยมีลูกศรสีขาวโยงเชื่อมคำให้เกิดรูปประโยคที่มีความหมายที่ดี เขาอมยิ้มพร้อมกับส่ายหัวเล็กน้อยไม่พอใจกับสิ่งที่เห็นเสียเท่าไหร่ เพราะมันยิ่งทำให้ห้องน้ำมหาลัยเลอะยิ่งขึ้นนั่นเอง…
เฮ้อ..หวังดีแต่เกิดผลเสีย อนิจจังคนเรา
หนึ่ง น้ำโขง
