พี่สุเทพ วงโฮป เป็นทั้งแรงบันดาลใจและญาติผู้ใหญ่สำหรับผม ผมฟังเพลงวงโฮปมาตั้งแต่เด็ก ๆ เริ่มหัดเล่นกีตาร์โปร่งก็เพลงวงโฮป อยากจะเล่นเก่งให้เหมือนพี่สุเทพ วัยรุ่นออกค่ายอาสาฯ เดินป่าปีนเขา ก็แบกกีตาร์ไปเล่นเพลงวงโฮปรอบกองไฟ
เข้าสู่วัยทำงานก็โชคดี ได้มีโอกาสร่วมงานกับวงโฮปทำอัลบั้มเพลง พี่สุเทพเมตตารับเป็น Producer ให้ ก็เลยได้เข้าออกบ้านแมกไม้ วัชรพล ย่านสายไหม ที่เป็นทั้งบ้านและห้องบันทึกเสียงแทบทุกวี่ทุกวัน กาแฟบ้านนี้อร่อยสุด ๆ ไม่รู้เป็นเพราะว่าเวลาจิบไปแล้วได้ฟังเสียงกีตาร์สด ๆ ไปด้วยหรือเปล่า
พี่สุเทพสั่งสอนผมหลายอย่างหลายเรื่อง ทั้งเรื่องเพลง เรื่องชีวิต เรื่องสังคม พี่สุเทพมักเล่าประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมาให้ฟัง พร้อมคำแนะนำสำหรับสถานการณ์ที่อาจจะเกิดกับตัวผมเอง
พี่สุเทพ-พี่แดง เหมือน John Lennon – Yoko Ono ร้องเพลงเล่นดนตรี ในขณะเดียวกันก็รณรงค์เคลื่อนไหวประเด็นทางสังคมการเมืองเสมอมา เวลาเจอคนนึงก็ต้องเจออีกคนนึง
ทุกครั้งที่ได้ฟังพี่สุเทพเล่นกีตาร์ (โดยเฉพาะกีตาร์โปร่ง) เหมือนฟังสำเนียงแห่งความหวังที่ทั้งไพเราะจับใจและปลุกเร้าความตื่นรู้แห่งชีวิต
ผมตกใจมากครับที่รู้ข่าวร้ายนี้ ใจหาย…
ขอแสดงความอาลัย-เสียใจกับ พี่แดง น้องโซ่-ศร ด้วยครับ แม้หลัง ๆ มาเราไม่ได้มีโอกาสเจอกันเท่าไร แต่ความรู้สึกเคารพรักต่อ Hope Family ของผมมิเคยเปลี่ยนแปลง ยังเหมือนเดิมทุกประการ
ขอให้พี่ไปสู่สุขคติครับ
อรรณพ นิพิทเมธาวี
15 พฤษภาคม 2566
