ปี 2548 หลังเหตุการณ์สึนามิ ผมเดินทางลงใต้เป็นว่าเล่น อยู่กับทะเล อยู่ตามหมู่บ้านชาวเล เกาะแก่ง ทำโครงการโน้นนี่นั้นเยอะแยะ เป็นปีแห่งการเดินทางทั้งทางบก ทางน้ำ เจอเพื่อนเก่า เพื่อนใหม่ระหว่างทางมากมาย บทเรียนดี ๆ เยอะ ความเหงาและทุกข์ใจก็เพียบ แต่ผมสนุกและมีความสุขกับมัน ทุกวันนี้ยังคิดถึงห้วงยามในปีนั้นอยู่เสมอ ๆ
ภาพนี้ถ่ายที่ เกาะเหลา จ.ระนอง ระหว่างรอเรือ เกาะเหลามี 2 หมู่บ้าน บ้านคนไทย กับ บ้านชาวมอแกน ซึ่งความเจริญต่างกันลิบลับ แม้จะอยู่บนเกาะเดียวกัน ญ มอแกนยังเปลือยท่อนบน วิถียังดิบแท้ ๆ อยู่เลย
อรรณพ นิพิทเมธาวี