คำขึ้นต้น กำเนิดทุ่งแห่งฝัน…
ดอ – เอ – กอ ไม้ไต่คู้ = เด็กรวมกันเป็นฝันใหม่
เกี่ยวก้อยร้อยเรียงเรื่องราวอย่างหลากหลาย
จับร้อยดาวดวงใดยาวไกลกว่าฝันนี้
ดอ – เด็ก คือ เด็กวันยันค่ำ
พูดบอกตอกย้ำ ซ้ำอย่างนี้
เด็กเห็นรุ้ง ข้ามท้องทุ่งยาวไกลอย่างมากมี
บางหนบางที เด็กว่าสีรุ้งมีมากมาย
บ่อยครั้งที่เอ่ยพูดมามากความนัยนั้น
ผู้ใหญ่งง! เงียบงันในความหมาย
ความซื่อตรงแห่งความคิด ผลิตจินตนาการมากร่ำกราย
แต่กับถูกปิดตายฉากม่านวัยฝันอันสุดสวย
เด็กว่าหนูนี้นั้นอยากสนุกสนาน
อย่างเบิกบานสราญรื่นมาชื่นช่วย
ออกวิ่งเต้นเล่นร่ายเริงอย่างเพริศพวย
กลางฝนฝันรินระรวยโปรยโรยระริน
เด็กว่าความสุขสนุกมีทุกที่
ความเศร้าก็มีดูสิกำลังสิ้น
มันเงียบ เงียบ เหงา เหงา เซาซบดิน
มันถูกหินแห้งฝันนั้นขว้างปา
ความเศร้าของเด็กไม่มีหรอก
ที่เด็กบอก คือ ถูกผู้ใหญ่ว่า
เช่น เด็กถามดาวไหนกัน คือ ดวงตา
ดาวมีแม่ไหมหนา พ่อจ๋า แม่ดาว เป็นยังไง
ผู้ใหญ่ยิ้มปนฮาขำขันกับฝันน้อย
บอกดาวลอยอยู่สูงจะคว้าไขว่
ไม่มีดอกดาวออกลูกและดอกไฟ
ดาวเป็นเพียงหินก้อนใหญ่ที่ล่องลอย
แล้วหัวเราะร่ายร่าในความฝัน
บอกว่าที่เด็กคิดนั้นดูต่ำต้อย
ดาวที่ไหนมีแม่ ดาวไหนอยู่ใกล้ดอย
ดาวที่ลอยอยู่สูงสุด ดุจจะคำนึง
แต่หนูตอบบอกไปอย่างใจคิด
ดาวมีเพื่อนสนิทอยู่กลุ่มหนึ่ง
คือ ดวงจันทร์สายลมฝันชวนรำพึง
อีกคนหนึ่ง คือหนู ก็ เพื่อนดาว
ใครว่าสายรุ้งจะสั้นเพียงตาเห็น
แต่หนูว่ารุ้งมุ่งเดินทางจะเอื้อมสาว
แบ่งแยกสีมากมายพรายพร่างพราว (คล้ายสีดาว)
ดูเรียงแถวเหยียดยาวข้ามพงพี
นั่นไงผู้ใหญ่ก็ยิ้มออก
ไหนใครบอกผู้ใหญ่หวงศักดิ์ศรี
หันดูบ้างจินตนาการหนูน้อยนั้นอันมากมี
บางครั้ง บางที ที่เขาคิด-ทำ อาจสำคัญกว่าเงินทอง
หันดูอยู่ฟังฝั่งฝันอันบรรเจิด
ยิ้มแย้มแต้มแต่งเถิดอย่าให้หมอง
ฟังสักนิดความคิดฝันอันเรืองรอง
บอกหนูน้อยสักวันฝันนั้นอยู่ไม่ไกล…
บทสรุปเด็กน้อย และวันเกิดทุ่งแห่งฝัน…
ดอ – เอ – กอ ไม้ไต่คู้ เด็ก รวมกันเป็นฝันใหม่
เกี่ยวก้อยร้อยเรียงเรื่องราวอย่างมากมาย
จับร้อยดาวดวงไกลบนเส้นทาง…
ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ
มอ.หาดใหญ่ ส่งแรงใจถึงเด็กน้อยแห่งร้อยหวันฯ
