ฟากฟ้าฝั่งฝัน ไกลกว้างเพียงไหน
มิเหนือดวงใจ จะใฝ่จะฝัน
แลโลกสับสน และคนเศร้าโศก
แลโลกทั้งโลก ขมฝืดเกินฝัน
โลกร้อนไฟลาม สงครามรุกราน
เนื้อเลือดกระดูก , หัวใจร้าวราน มิใช่ความฝัน

เราจึงใฝ่ฝัน
ถึงสันติภาพ
เลี้ยงนกพิราบ
ไว้ในความฝัน

ชีวิตโสมม สังคมสามานย์
บีบคั้นวิญญาณ ยิ่งให้ใฝ่ฝัน
ชีวิตเป็นธรรม สังคมเป็นธรรม
เรือล่องคลองธรรม ล่องไปในฝัน
ขอเราจงฝัน ขอเราจงใฝ่
ขอเราร่วมใจ ร่วมใฝ่ร่วมฝัน
เดรัจฉานหรือฝัน มีแต่คนฝัน
เดรัจฉานนั้น เกลียดคนช่างฝัน
ฟากฟ้าฝั่งฝัน ไกลกว้างเพียงไหน
มีเหนือดวงใจ จะใฝ่จะฝัน
คนเห็นนกบิน อยากบินเหมือนนก
โจนหน้าผาตก เพื่อสร้างความฝัน
แล้วคนก็บิน บินเก่งกว่านก
เหินหาวโผนผก เป็นจริงใช่ฝัน
ไกลสุดขอบฟ้า ภูผาสูงใหญ่
ทะเลกว้างไกล หรือดับไฟฝัน
เลือดในกายข้า อาบทาธรณี
พ่ายแพ้ขื่นขม ล้มลุกคลุกฝุ่น
ลุกขึ้นมาใหม่ ชูธงชัยเฉิดฉัน

เมื่อข้าตาย
เพื่อนข้ายังอยู่
ลูกข้ายังสู้
หลานข้ายังฝัน

ชีวิตต้องดีกว่า สังคมต้องก้าวหน้า
สันติภาพต้องมีมา เป็นจริง, เป็นจริง ใช่เพียงฝัน

วัฒน์ วรรลยางกูร
สำนักพิมพ์ทางทอง (พิมพ์ครั้งที่ 2 ตุลาคม 2536)