
ตอนแรกจะจัด 2 วัน ตามประเพณีที่ทำมา คือ พฤหัสที่ 6 กุมภา กับ ศุกร์ที่ 7 กุมภา เพื่อหลังจากงานเสร็จ เย็นวันศุกร์จะเชิญพวกสมาชิกเก่า ๆ ที่จบไปแล้วมาสังสรรค์กัน แล้วก็มีสัมมนา 2 วัน Concert 2 วัน
ตอนแรกจะจัด 2 วัน ตามประเพณีที่ทำมา คือ พฤหัสที่ 6 กุมภา กับ ศุกร์ที่ 7 กุมภา เพื่อหลังจากงานเสร็จ เย็นวันศุกร์จะเชิญพวกสมาชิกเก่า ๆ ที่จบไปแล้วมาสังสรรค์กัน แล้วก็มีสัมมนา 2 วัน Concert 2 วัน
แต่ว่า…..
วันเราอาสา ปีนี้ 2546 ที่ชมรมค่ายฯ ABAC เราตั้งใจจะจัดสัมมนา “เพลงเพื่อชีวิต ในปัจจุบันยังรับใช้สังคมอนู่จริงหรือ ??” โดยผมถูกจัดให้เป็นผู้ดำเนินรายการ เนื่องด้วยน้อง ๆ เห็นว่าเหมาะสม ทั้งเรื่องการจับประเด็น และความสัมพันธ์ส่วนตัวกับวิทยากร ทีแรกเราก็ตกลงนะ เพราะเราชอบอยู่แล้ว ทุก ๆ ปีก็จัดแบบนี้เปลี่ยนหัวข้อไปเรื่อย ๆ คนไม่เยอะ… เป็นกันเองดี สบาย ๆ เราก็เลยคิดว่าคงทำได้
แต่วันที่ confirm วิทยากรสิ
- พี่อ๊อด จักกฤษณ ศิลปชัย เพลงประชาชน (คนนี้ ok รู้จักกันดี)
- ศิลา โคมฉาย นักเขียนซีไรต์
- แคน สาริกา คอลัมนิสต์ชื่อดัง ผู้เขียนประวัติ จิตร ภูมิศักดิ์ หนังสือเล่มแรก ๆ ในชีวิตเรา
- พี่เขียว คาราบาว… ไม่ต้องบรรยายเลย
- ชูเกียรติ ฉาไธสง เจ้าของเพลง ‘ผิงดาว’
OH MY GOD !!!! สุดยอดทั้งนั้น !!!!
แล้วกูเนี๊ยะนะ ผู้ดำเนินรายการ !!!!!
บอกตรงๆ ว่าโคตรกดดันเลยตอนนี้… ทำไงดีหนอ….
โทรไปหาพี่อ๊อด… แกแนะนำว่าขั้นแรก ต้องศึกษาประวัติ ตัวตนของวิทยากร แต่ละคนก่อน…. เราก็รู้หน่ะ… แต่ยังไงก็ยังเสียวๆ อยู่ดี…
ผ่านไป 2-3 วัน เป็นเรื่องสิครับ…. น้องโทรศัพท์มาบอกว่า จองที่ไม่ได้ หมายถึงที่จัดงาน… วันที่ 7 ไม่ว่าง คณะนิเทศน์จองไว้… อ้าว… แล้วตอนที่เราไปเช็คเวลาละ ทำไมมันว่าง ผมถามกลับ น้องมันก็ไม่รู้ ไม่รู้ว่าจะเอาไงต่อ… ยุ่งละสิ วิทยากรก็ติดต่อไว้แล้ว… ที่ ABAC ชมรมค่ายฯ มีคนไม่ชอบเยอะ ไม่ชอบถึงขนาดว่าคอยหาทางทำลายด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวกันไหม
ถามไป ถามมา ปรากฎว่าวันที่ไปจองที่ ขณะที่กำลังจะลงชื่อจอง มีอาจารย์ท่านหนึ่ง รีบเสนอหน้าออกมาบอกว่า “Present โครงการผ่านแล้วหรือ..” ทำให้เจ้าหน้าที่ที่กำลังจะจองให้ชมรมค่ายฯ ชงักไป… ทั้ง ๆ ที่ในการปฎิบัติมันจองได้แน่ เพราะโครงการเป็นโครงการประจำปี ที่ต้องจัดแน่นอน…
แต่น้องมันคงอ่อนหัด.. น้องมันก็เลย กลับมา Present โครงการ….
กลับไปจองใหม่ปรากฎว่า วันที่ 7 ไม่ว่าง…. (ใจผมเลยย้อนคิดไปทันทีว่า ไอ้อาจารย์คนนั้นมันอยู่คณะอะไรหนอ…..)
หลังจากการประชุมเครียด ข้อสรุป ก็คือ เหลืองาน 1 วัน คือ วันที่ 6 กุมภา…
ต้องยกเลิก Hope Family ที่ติดต่อไปแล้ว และต้องโทร เลื่อนกำหนดการวิทยากร ทุกคน โดยไม่รู้ว่าแต่ละคนจะว่างไหม…
ส่วนเรื่องสัมมนา ก็เลื่อนมาวันที่ 6 ครับ ตอนนี้กำลังติดวิทยากรอยู่ พี่อ๊อด พี่เขียว มาได้ครับ พี่ศิลา ไม่ว่างต้องเลี้ยงลูก เลยว่าจะเปลี่ยนเป็น วัฒน์ วรรลยางกูล แทน ส่วน แคน สาริกา กับ ชูเกียรติ ยังติดต่อไม่ได้
แล้วตอนเช้าจะมีการปาฐกถาโดย วิทยากรจาก บัญฑิตอาสา ครับ แล้วก็มีการออกร้านขายของ เท่าที่รู้ก็มี ร้านหนังสือจากสำนักพิมพ์โกมล คีมทอง , วาดรูปล้อเลียน โดยนักศึกษา , วงปุถุชน ก็มาออกร้านขายเปและวาดรูป , ร้านเทปโดยค่ายรถไฟดนตรี ภาคคอนเสริต์ตอนเย็นก็จะมี ปั้ม จาระเม็ด กับ พี่หงา
คือผมได้รับโทรศัพท์จากพี่สุนัย หนึ่งในทีมงานเพลงประชาชน พี่เค้าโทรมาบอก ฮิเดกิ โมริ ที่รุ่นน้องในค่ายฯ โทรไปพูกคุย เพื่อหาเบอร์โทรฯ วิทยากรในการเสวนา พอดีเห็นว่ามี concert ก็เลย อยากจะให้ วงจาระเม็ด มาเล่นตัว…. ดีเลยสิงานนี้
ต่อมา…. ชูเกียรติ cancel ไปอีกคนแล้วครับ แต่เราได้ วัฒน์ วรรลยางกูร มาแทน.. พอดีผมรู้จักกับพี่อาสาสมัครอนุสรณ์สถาน 14 ตุลา (พี่เอก 2519.net) ซึ่งรู้จักคนที่เกี่ยวข้องกับเพลงเพื่อชีวิตหลายๆ คน เลยขอเบอร์ วัฒน์ วรรลยางกูร มา… โทรไปคุย… แกก็ตกลงเลย… ส่วนงานสัมมนาตอนเช้า รุ่นน้องผม (ไอ้ยอด) ไปติดต่อได้อาจารย์จากบัณฑิตอาสา ธรรมศาสตร์ (อ. เจริญลาภ สัคคะวัฒนะ) แต่ผมว่าน่าจะมีอีกคน ก็เลยปรึกษาพี่เอก แกเสนอหัวหน้าแก (วัฒนชัย วินิจจะกูล) เลยขอเบอร์โทรไปคุย… ก็ได้มาเป็น 2 คนตอนเช้า….
ตอนเย็นวันนั้น แคน สาริกา cancel ไปอีกคนแล้วครับท่าน…. ผมเลยโทรไปหาพี่อ๊อด… เล่าให้แกฟัง แกบอกว่า 2 นาทีจะโทรกลับ…
….. 5 นาที ผ่านไป ……
….. 6 นาที ผ่านไป ……
โทรศัพท์ดังครับ…. พี่อ๊อด โทรมาบอกว่า ได้โทรไปติดต่อ อ. ไข่ มาลีฮวนน่า (คฑาวุธ ทองไทย : นักร้อง) ให้มาเสวนาครั้งนี้ เพราะอยากได้มุมมองของศิลปินรุ่นใหม่… แต่ อ.ไข่ ขอเคลียร์คิวก่อน แล้วจะโทรมาบอกอีกที…
ผมอึ้งครับ…. อ.ไข่ มาลีฮวนน่า!!!
แต่… ใช่แล้วครับ… เป็นอย่างที่คุณคิดแหละ อ. ไข่ ไม่ว่างครับ มีคิวลงใต้….
แต่ที่แย่กว่าก็คือ พี่วัฒน์ วรรลยางกูร โทรมายกเลิกครับ เพราะมีรายการอื่นมีรับปากไว้แล้ส แต่ “ลืม” ว่าแล้วเชียว… เห็นพี่เอกเตือน ๆ อยู่ว่าหลัง ๆ แกไปงานเครือข่ายสุราพื้นบ้านบ่อยๆ สงสัยไม่หายเมา…
ทำไงดีละ… ผมโทรหาพี่อ๊อด…. พร้อม List รายชื่อในหัวสมอง (วิสา คัญทัพ, เศก ศักดิ์สิทธิ์, วีรศักดิ์ สุนทรศรี, ทอม ดันดี, ฤทธิพร อินสว่าง, อ. ยงยุทธ ด้ามขวาน… ใครอีกหนอ..) บังเอิญพี่อ๊อดไม่สะดวกคุย เพราะคุยเรื่องงานอยู่ ผมเลยโทรหาพี่หงา เพื่อจะขอคำปรึกษา…
รู้ไหมแกว่าไง… “หาคนพูดไม่ก็ไม่ต้องพูดหรอก ฟังเพลงดีกว่า นานดี…”
โทรหาพี่สุเทพ Hope…
คนนี้ใจดีครับ คุยกันนานเลย พี่เค้าก็แนะนำ วิสา คัญทัพ, เศก ศักดิ์สิทธิ์ มา พร้อมให้เบอร์ติดต่อ.. แหมพี่ใจดีแบบนี้ แถมลูกสาวยังน่ารักอีก… สมบูรณ์แบบ
โทรหาติดต่อพี่วิสา แกต้องขอดูคิดงานก่อน พอดีอยู่ข้างนแก เลยนัดกันวันรุ่งขึ้นตอนบ่ายให้โทรไปอีกที…
เหลือเวลาอีก 2 วันเอง ทำไงดี.. !!!
บ่ายวันต่อมา ผมเดินออกจาก office เพื่อเดินไปกินข้าว… หยิบโทรศัพท์โทรหาพี่วิสา…
“รูปแบบงานเป็นไง”
“มีคนดูเยอะไหม”
“แล้วคุยเรื่องอะไร”
“…………………………………”
เราก็อธิบายไป…. สรุปว่า “ไม่มา” ครับ เหตุผลหลัก ๆ คือ งานเล็ก คนน้อย แม้ประเด็นน่าสนใจ และพี่วิสาก็อยากพูดประเด็นนี้มาก แต่พี่เค้าอยู่เมืองกาญจน์ เลยไม่สะดวก ถ้างานใหญ่ ๆ คนมาก ๆ พูดไปแล้วเกิดผลทางความคิดแกก็จะมาอยู่ แต่เป็นงานเล็กแกเลยขอตัว…
ทำไงดี….
โทรหาพี่อ๊อดใหม่… ไม่มีคนรับ (สงสัยยยังไม่ตื่น)
โทรหาพี่สุนัย…. ปิดเครื่อง…
เลยทำงานต่อ…
………………………………………………………
บ่ายแก่ ๆ ได้รับโทรศัพท์จากพี่หวาน ที่ผมไปติดต่อเช่าเครื่องดนตรีไว้ พี่เค้าเรียก 15,000 บาท จากราคาที่ผมเสนอไป 10,000 บาท ก็ถือว่า OK นะ เพราะถ้าราคาจริง ๆ ที่ไม่ใช่ราคาพรรคพวก ก็คงหลายหมื่นอยู่….
จากนั้น ลองโทรใหม่ ได้คุยกับพี่สุนัย ผมขอเบอร์ อ. ยงยุทธ ด้ามขวาน.. ก็ได้มา แต่พี่สุนัยเสนอความคิดว่า น่าจะเชิญศิลปินวัยรุ่นมาเสวนาด้วย เพื่อเป็นแม่เหล็กดึงคนดู เพื่อให้เค้าได้รับรู้ ได้ฟัง ความเป็นเพื่อชีวิต ที่ช่วยสังคมและบ้านเมืองได้อย่างไร…. ผมก็เห็นด้วยนะ เลยถามกลับไปว่า ใครดีละ?
ผมโทรบอกเบอร์ อ. ยงยุทธ กับรุ่นน้องผม (หนึ่ง) ไม่ถึงชั่วโมงมันก็โทรกลับมาว่า “OK พี่ อาจารย์ตกลง แล้วก็ตื่นเต้นมาก เพราะไม่เคยมีใครเชิญไปเสวนามาก่อน”
เป็นอันจบตามนี้ละครับ
พวกเราชมรมค่ายฯ ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมชมงาน บูธทุกบูธที่มาร่วมงาน แม้จะขายไม่ค่อยได้ ท่านวิทยากร พี่ ๆ ศิลปิน วงจาระเม็ด, ฮิเดกิ โมริ, อ.ยงยุทธ ด้ามขวาน โดยเฉพาะ น้าหงา น้าหว่อง คาราวาน ฮีโร่ของพวกเรา ที่ให้กำลังใจพวกเราคนทำค่ายฯ อย่างเรา ๆ มาตลอด แค่นี้ก็ดีใจมากแล้วครับ
อรรณพ นิพิทเมธาวี





เสวนา “เพลงเพื่อชีวิตในปัจจุบันยังรับใช้สังคมอยู่…. จริงหรือ?”
อ่านเนื้อหาการเสวนาทั้งหมด Click ที่นี่!!!
บทสรุปการเสวนา แบ่งเป็น 2 ขั้ว แก่นัยยะของแต่ละขั้วมีจุดหมายเดียวกัน คือ – เพลงเพื่อชีวิต มีอยู่จริง และรับใช้สังคมมาตลอด – คำว่า เพลงเพื่อชีวิต เกิดมาเพื่อใช้เรียกคนกลุ่มหนึ่ง จนกลายเป็น ‘เครื่องแบบ’ ที่สังคมนิยามและยึดติด จริงๆ แล้วเพลงที่สะท้อนเรื่องราวของสังคม เพื่อต่อสู้กับความไม่เป็นธรรมน่าจะเรียก ‘เพลงสร้างสรรค์สังคม’ มากกว่า แต่ความเห็นร่วมของวงเสวนาก็คือ ‘เพื่อชีวิตรุ่นใหม่’ ยังน่าเป็นห่วงในเรื่องของแนวคิด และ ‘ตัวจริง’ ยังหาไม่พบ…
ขอบคุณพี่ที่เก็บบรรยากาศมาให้ดูนะ เขาขอ Save รูปนะพี่ ขอบคุณอีกครั้งที่โอ้ได้มีโอกาสได้ไปนะ
ขอบคุณที่โลกนี้มีคนอย่างคุณ รัตติกาล
สนุกมากค่ะ….ถึงจะเหนื่อยแต่คุ้มค่ามากค่ะ…ได้รู้อะไรเยอะ…มากค่ะ
ขอขอบคุณ นก เช่นกันครับ ขอชมว่างานวันนั้นจัดไว้ดีมากๆครับ หวังว่าถ้ามีงานแบบนี้อีกอย่าลืมชวนผมไปอีกนะครับ หรือ ถ้ามีอะไรที่คิดว่าผมพอจะช่วยได้ผมยินดีครับ ไม่ต้องมาเกรงใจกันนะครับ เต็มที่ครับ
ขอเป็นกำลังใจให้กับงานดีๆอย่างนี้….
อยากบอกว่าเยี่ยมมาก……
สู้…สู้…ต่อไป
สุดยอดดดดดดด….มันน่าจะมี 2 วันนะ ท่าจะมีอะไรดี ๆ อีกเยอะ…ไม่เป็นไร..ซ้อมไว้….เรายังมีโอกาสอีกเยอะ
………ค่ายอาสา…จงเจริญ…..
ชื่อน้อง ทำค่ายอาสาในราม อยากจะรู้จัก เพื่อน ๆ ที่ทำงานเกื่ยวกับเรื่องค่ายให้มากขึ้น เราทำงานเพลงปฎิวัติด้วยนะถ้ายังไงติดต่อกันได้เลย
ขอให้มีพลังทำเพื่อสังคมต่อ ๆ ไป นะโยม อำนาจคุณพระจงคุ้มครอง
เจริญพร
ขอบคุณที่ส่งข่าวดี ๆ ค่ะ
ขอชื่นชมในการทำงาน นี่แหละนะ กว่างานจะออกมาแต่ละชิ้นละอย่างมันไม่ใช่เรื่องง่ายหรอก แต่อยากบอกอย่างหนึ่งนะว่า การจะหาวิทยากรนั้น เราควรหาให้หลากหลายวงการสิ มีตั้งเยอะศิลปินเพื่อชีวิต อยากแนะนำคนหนึ่งนะ เขาชื่อ วิชัย นราไพบูลย์ ตอนนี้แอบไปทำงานเพลงเพื่อชีวิตแรงงานอยู่ และก็เป็นคนหนึ่งที่ดิฉันได้รู้จัก และคิดเสียดายนะเสียดายความคิดของแกว่า น่าจะมีคนหลากหลายมานั่งฟังบ้าง เพียงแต่แกไม่ชื่นชอบการแสดงออกเท่าไหร่ ลองดูนะ เผื่อว่าคุณน้องรัตติกาลอาจจะมีแนวคิดใหม่บ้าง หากสนใจก็แวบไปเยี่ยมก็ได้โดยที่ไม่ต้องให้แกได้รู้ตัว ที่พิพิทธภัณฑ์แรงงานไทย มักกะสัน