“ยอร์ค” เด็กหนุ่มผู้เป็นผลผลิตจากความบิดเบี้ยวของสังคมที่มีทั้งชนชั้นและความเหลื่อมล้ำ แม่ของเขาชื่อว่า “สาลี” นางไม่มีเวลาดูแล ยอร์ค สักเท่าไหร่ เนื่องจากวัน ๆ นางต้องเอาแต่ทำงานตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อตเพื่อเลี้ยง 4 ชีวิตในบ้าน เด็กเล็ก 3 คนกับผู้แก่อีก 1 คน ใช้แรงงานแลกเงิน หากพรุ่งนี้นางต้องพิการ นางก็ไม่แน่ใจว่าจะประคับประคองครอบครัวอย่างไร
ยอร์ค เป็นพี่คนโตของบ้าน เขาต้องคอยดูแลยายและน้องอีก 2 คน หาข้าวให้กิน เปลี่ยนผ้าอ้อมให้ยาย ชงนมให้น้อง เขาเต็มใจกับหน้าที่ของเขาที่สุด ยอร์ค ถือเป็นคนที่มีความรับผิดชอบมาก ทำให้เขาเรียนอยู่ในระดับที่ดีในชั้นเรียน ไม่นานนักหลังจากที่เขาอายุพอจะทำงานได้แล้ว เขาก็ขอลาออกจากโรงเรียน เขาอยากจะแบ่งเบาภาระให้แม่บ้าง แม้แม่ของเขาจะคัดค้าน แต่เขาตัดสินใจแล้ว
ด้วยความที่เขายังเยาว์วัยบวกกับความเร่งร้อนจะหาเงินมาแบ่งเบาให้เร็วที่สุด เขาจึงสมัครเข้าทำงานกับ “พี่จอม” ใคร ๆ ก็เล่าว่างานของ พี่จอม ได้เงินดี ไม่เหนื่อย และนี่ก็กลายเป็นการตัดสินใจที่เปลี่ยนโลกของ ยอร์ค ไปในบัดดล
ไม่นานนัก ยอร์ค กลายเป็นลูกน้องคนสนิทของ พี่จอม พี่จอม รัก ยอร์ค เหมือนน้องแท้ๆ เพราะเขาเป็นคนที่รับผิดชอบต่องาน รับงานไหนไปก็จัดการจนเรียบร้อยไม่มีที่ติ ในเรื่องส่วนตัว พี่จอม ก็ชมชอบความกตัญญูของ ยอร์ค ไม่น้อย พี่จอม ไว้ใจ ยอร์ค จนให้เขาเป็นคนคุมพื้นที่แถบวัดอำแดง พื้นที่หากินเขตที่ใหญ่ที่สุดของ พี่จอม ยอร์ค เองก็ดีใจที่เขาได้รับความไว้วางใจจากลูกพี่เขามากขนาดนี้
ทุกวันนี้ สาลี ได้ลาออกจากงานมาเปิดร้านขายกับข้าวตามสั่ง แม้อายุจะมากขึ้นแต่นางเองก็ไม่ชินที่จะอยู่กับบ้าน ปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปโดยไม่ทำอะไร ส่วนลูกชายคนรองกับคนเล็กก็เรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายแล้ว แม่นางเองก็ได้รับการปรนนิบัติจากพยาบาลพิเศษที่จ้างมา เหมือนช่วงเวลาแห่งความแร้นแค้นจะพัดผ่านไปแล้ว แต่กระนั้นนางเองก็ไม่มีความสุขเท่าที่ควร เมื่อคิดถึงลูกชายคนโต
หลังจาก ยอร์ค ไปทำงานกับ พี่จอม เขาก็ได้เงินมาจุนเจือครอบครัวเป็นจำนวนมาก ทำให้แม่ น้อง ๆ และยายอยู่กันได้อย่างไม่เดือดร้อน แต่พฤติกรรมเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป กลับบ้านดึก นานเข้าก็ไม่กลับ สังสรรค์กับเพื่อนบ้าง หรือนานวันเข้านางเองก็เห็น ยอร์ค เริ่มมีอาการเหม่อลอย นางก็ได้แต่เป็นห่วงอยู่ข้างหลังไม่กล้าเข้าไปถามไถ่ ด้วยขณะนี้เขาก็เปรียบเสมือนช้างเท้าหน้าของบ้านหลังนี้
และแล้ววันสำคัญของยอร์คก็มาถึง วันที่เขาจะพิสูจน์ตัวเองกับลูกน้องทั้งหลายว่าเขามีความเหี้ยมโหดพอที่จะเป็นผู้คุมแก๊งค์คนต่อไปหรือไม่ หลังจาก พี่จอม ลงจากตำแหน่ง ในใจลึก ๆ เขาประหวั่นการมาถึงของวันนี้ ใจเขาต้องเต็มไปด้วยคำถาม ความถูกผิด ความดีเลว มากมายในจิตใจ คำถามที่จะทำให้หัวใจแถบระเบิด เขาได้แต่ภาวนาว่าเขาจะสามารถผ่านแบบทดสอบแห่งชีวิตนี้ไปได้
แบบทดสอบของ พี่จอม เหมือนจะไม่ยาก พี่จอม เพียงสั่งให้ ยอร์ค ไปซื้อขนมทองม้วนร้าน “ยายแช่ม” หน้าอำเภอมาให้ พี่จอม สัก 20 บาท มันเหมือนจะไม่ยากถ้าเราต้องตีความตามตัวอักษร แต่เมื่อเขาตีความตามนิสัยของ พี่จอม มันไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างพูด
ยอร์ค ซิ่งมอเตอร์ไซค์คันโตของเขา หลับตาและท่องว่า “กูไม่ใช่กู” ดุจดั่งอยากจะหลุดจากตัวตนไปชั่วครู่ เมื่อไปถึงร้านของยายเเช่ม สิ่งที่เห็นคือยายแก่อายุเกือบร้อย ยอร์ค อึ้งไปชั่วครู เขาสั่งขนมท้องม้วน 20 บาท ยายแช่มก็เคลื่อนไหวช้าๆ พร้อมหน้าตาแฝงไปด้วยรอยยิ้ม จัดแจงตระเตรียมขนมทองม้วนให้ ยอร์ค ยืนอยู่เงียบ ๆ หลับตา
ยายแช่มพูดกับลูกค้าด้วยท่าทีอ่อนโยน “ร้อนหรอจ๊ะพ่อหนุ่ม ดื่มน้ำดื่มท่าก่อนไหมจ๊ะ?”
ยอร์ค รับถุงขนมของยายแช่ม จากนั้นเขาก็เงื้อมือขึ้นปัดถาดขนมทั้งหมดที่วางอยู่ ลงมือพังร้านยาย ล้มรถเข็นที่มันไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืน ยายแช่ม ดึงแขน ยอร์ค ไว้ หวังใจจะให้เขาหยุดการกระทำเสีย แต่เขากลับสะบัดมือยายออก ตัวนางกระเด็นแล้วล้มลงกับพื้น ยอร์ค เดินไปที่ยายแช่มที่นั่งตัวสั่นเทาอยู่กับพื้นพร้อมกับความเจ็บปวดที่ลามไปทั่วทั้งขา เขาตะคอกใส่นาง พลางภาพยายก็เเว๊บมาในหัวของเขา ยอร์ค ยืนนิ่งชั่วครู่ แต่ในใจก็รู้ว่าหากเขาสามารถทำสำเร็จชื่อเสียงความเหี้ยมโหดของเขาก็จะใช้หากินแถบย่านนี้ไปได้อีกนาน และแล้วอารมณ์ชั่ววูบของเขาก็ชนะความเวทนาสงสาร เขาต้องรีบจัดการ ยายเเช่ม ก่อนที่ความเป็นคนจะยึดพื้นที่ในจิตสำนึก เขาตะคอก ยายเเช่ม เค้นให้นางหยิบถึงกระเป๋าตังค์ใบเล็กออกมา นางจำต้องทำตามเพราะเกรงกลัวว่าจะต้องเจ็บตัวไปกว่านี้ หากเจ็บหนักวันพรุ่งแกคงจะเข็นรถออกมาขายของอีกไม่ไหวแน่ๆ นางยื่นสตางค์ที่มีอยู่ไม่กี่บาทให้ ยอร์ค เขารับมันมา ไม่แม้แต่จะหันไปมอง ยายแช่ม ที่กำลังนั่งกับพื้น พร้อมทั้งโยนเศษสตางค์จำนวนหนึ่งไว้เป็นค่าขนมทองม้วน แต่หารู้ไม่ว่าที่โยนไปนั้นเป็นเพียงเหรียญห้าสองเหรียญเท่านั้น
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นทำให้ ยอร์ค ได้ฉายาใหม่คือ “ยอร์ค นักเลงอัดยายซื้อขนมยาย” และวันนั้นเองชื่อเสียงความเหี้ยมโหดก็ลือกระฉ่อนไปทั่ว ดุจดั่ง Propaganda ที่จะทำให้ทุกคนในพื้นที่ตกอยู่ในความกลัว ชื่อเสียงนั้นทำให้เรื่องราวความกตัญญูของ ยอร์ค ได้ตายลงไปแล้วเสียสิ้น…..อัดยายซื้อขนมยาย
ฮมัญ
