ตุ๋ย ชมรม / ตุ๋ย เขย่าไข่

ครั้งที่แล้วผมปิดท้ายด้วยคำว่า “ตุ๋ย ชมร” ซึ่งพี่น้องบางท่านอาจสงสัย ว่าเป็นใครกันหนอ ใครบังอาจมีชื่อประหลาดเช่นนี้ ขอบอกว่า ตุ๋ย ชมร ก็คือคนเดียวกับ ตุ๋ย นั่นเอง

เรื่องก็มีอยู่ว่า ตอน เว็บเพลงประชาชน (Plangprachachon.com) กำเนิดขึ้นในบรรณพิภพ แล้วต่อมามีห้องแชทเกิดขึ้น เราทั้งผองต่างก็ตื่นเต้นกันใหญ่ ว่างเป็นไม่ได้….เราจะเข้ามาพูดคุยกันด้วยความสนุกสนาน และใช้ชื่อของเราเองทั้งหมด หรือหากใช้ชื่ออื่น คุยกันไปได้ไม่เกิน 3 ประโยค เราก็จะทราบกันว่าคือใคร

ครานั้น “ตุ๋ย ชมรม” ก็เข้ามา แล้วก็พิมพ์ชื่อตัวเองก่อนเข้าห้อง ทีนี้ละเรื่องเริ่มเกิด เพราะดูเหมือนว่าห้องแชทจะอนุญาตให้พิมพ์ชื่อได้ไม่เกิน 7 ตัวอักษรรวมถึงพยัญชนะด้วย พอตุ๋ยพิมพ์เสร็จก็คงลืมดูว่าตัวอักษรไม่ครบ กดส่งทันที พอห้องแชทเปิดชื่อก็มาปรากฏ ตุ๋ย ชมร เข้ามาในห้องแล้ว พวกเราก็รู้ว่าใคร แต่พยายามไม่ยอมเข้าใจ พากันเรียก ตุ๋ย ชมร กันทั้งหมด และคงจะยาวไป หลังๆ เลยเหลือเพียง “ชมร” เท่านั้น

เช่นวันหนึ่งเข้ามาเจอ น้าเก๋ ยาจก ก็จะเริ่มทักทายกันประมาณ

ยาจก : วันนี้ท่าน ชมร ดูไม่ค่อยเฮฮาเลยนะครับ

ชมร : ไม่มีอะไรครับพี่เก๋ ผมยังเหมือนเดิมครับ ดูยังไงว่าไม่เฮฮาละครับ

ยาจก : ก็ดูว่า ชมร หงอย พิกล 55555

ชมร : 55555 ก็ประมาณนี้แหละครับ สนุกสนาน เฮฮา และลามกเล็ก ๆ บ้างตามประสาพี่น้องเรา

เรานัดพบกันถี่ขึ้น ส่วนมากก็ดื่มเบียร์กัน มีบางครั้งเมื่อทุนทรัพย์เริ่มร่อยหรอ เราก็งัดต้นทุนสุขภาพที่ผมมี ยกโหลมาก๊งกัน ยาดอง ครับ ไม่ใช่อะไร กางโต๊ะญี่ปุ่น วางโหลไว้ข้างตัว กับแกล้มสุดแท้แต่เหลืออะไรในครัว 5555 เพียงเท่านี้เราก็ได้เฮกันแล้ว

ครั้งหนึ่งเรานัดรวมพลกันที่บ้านสองหลังคา เข้าซอยวัดหนองปลาดุกไปเล็กน้อย บรรยากาศดีมาก ๆ รอบ ๆ บ้านเป็นท้องนาเขียวขจี ใช่ครับ “บ้านบางบัวทอง” ของท่าน “คำปัน คนเป็น” คุณหมอผู้อารีและนักดนตรีผู้ลำเค็ญแกว่าของแกแบบนี้นะครับ ไม่ใช่ผมตั้งให้ 5555 คนทำอาหารก็ปรุงกันไป คนนั่งก็กินกันไป นักดนตรีก็บรรเลงกันไป โอ๋ ตีนจก เล่นกีต้าร์ (บางครั้งก็มี รัตติกาล มาแจมด้วย) น้าคำปัน สีไวโอลิน หนุ่มคาวบอย เป่าเม้าท์ออร์แกน คนที่เหลือก็ร่วมร้องประสาน

ตอนนั้นตุ๋ยก็ได้มาอีก 1 ฉายา คือตุ๋ยล้วงอุปกรณ์ประกอบเสียง ขนาดเท่าไข่ไก่ สีดำสนิท เรียกว่า ลูกแซ็ก หรืออะไรประมาณนี้แหละ เวลาเขย่าจะมีเสียงแซ็ก แซ็ก ประกอบเพลงอย่างสนุกสนาน และนี่คือที่มาของฉายา “ตุ๋ย เขย่าไข่” หลัง ๆ ก็มีคนเขย่าเช่นกัน แต่ไม่มีฉายาประกอบแบบตุ๋ย

14 กุมภาพันธ์ 2546 ผมนัดกับ โอ้ จิตรกรรม ตอน 16.00 น. เดินทางไปรวมพลกับพี่น้องที่ร้านบ้านเพลงประชาชน วันนั้นรถติดมโหฬารมาก ตุ๋ยโทรเข้ามาบอกว่า รถติดอยู่บนทางด่วน อาจเจอกันช้าหน่อยนะ ใครถึงก่อนก็ลุยกันก่อนเลย พี่น้องเราเจอกันเพิ่มอีกหลายคน ผมดื่มเบียร์ไปไม่เกิน 2 แก้ว ตุ๋ยก็จอดรถพร้อมหอบกุหลาบช่อโตเข้ามา หน้าตากรุ้มกริ่ม เราดื่มกินพูดคุยกันจนล่วงไปวันใหม่ ตุ๋ยก็เมาผมก็เมา เรามีนัดกันพรุ่งนี้ไม่เกิน 11.00 น. เพื่อเดินทางไปที่สตูดิโอกรุงเทพ ซอยแจ้งวัฒนะ 13 ใช่ครับ “ตุ๋ยไปแข่ง แฟนพันธุ์แท้คาราบาว”

ผมตื่นขึ้นมา 10 โมงกว่าแล้ว ไอ้หยา!! ไปไม่ทันแน่เลย เอางี้นะ ตุ๋ยไปแข่งและมีพี่น้องเราส่วนหนึ่งไปเป็นกำลังใจ ส่วนผมไปรอฟังข่าวอยู่ที่สวนลุมพินี เพราะมี คอนเสิร์ตต้านสงคราม ที่นั่นพอดี การะเกด ใบตอง น้องอ้อม รออยู่หลังเวที ผมก็หอบลูกจูงเมียไปสมทบ จากการโทรเช็คกัน ตุ๋ยเริ่มผ่านเข้ารอบลึกไปเรื่อย ๆ ดนตรีที่สวนลุมพินีก็เปลี่ยนวงเล่นไปเรื่อย ๆ

จนตีนฟ้าเริ่มปิดลงพร้อมกับวงมาลีฮวนน่าเริ่มบรรเลง โอ้ จิตรกรรม และ ดอกไม้ดนตรี ก็เดินเข้ามา พร้อมข่าวร้าย “ตุ๋ยได้เป็นแฟนพันธุ์แท้คาราบาว” 5555

คืนนั้น ตุ๋ยขับรถไปหาผมที่บ้าน เราไม่มีแชมเปญฉลอง เราเพียงเปิดเบียร์ไปประมาณ 1 ลัง แกล้มของรางวัลที่ได้รับมา

ตอนนี้ ตุ๋ย ชมรม ก็มีแขนขวา 2 ข้าง ตามที่เคยได้พูดไว้แล้ว 5555

ทิดโส โม้ระเบิด

*อ่าน เบื้องหลัง “แฟนพันธุ์แท้…คาราบาว” – คลิก