เค้าคือรุ่นพี่ผมในชมรมเดียวกัน (ก็แค่) …ผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายตัวเล็ก ๆ ที่มักจะอยู่เบื้องหลัง ที่ครั้งหนึ่ง…เป็นบุคคลไร้คุณค่าในสายตาหลาย ๆ คน แต่สำหรับผม เขาคือหนึ่งเดียวแห่งความภาคภูมิของชมรมค่ายเล็ก ๆ ที่ไร้ตัวตน เป็นรูปธรรม เป็นบทพิสูจน์ให้พวกเราประจักษ์ว่า…ผลสัมฤทธิ์ของชีวิตและความใฝ่ฝันถึงโลกที่ดีงามในวัยหนุ่มสาว ไม่ได้อยู่ที่ใครคิดหรือพูดอะไร กระทั่งผิดพลาดมาอย่างไร แต่อยู่คนๆ นั้นทำอะไร และมั่นคงในสิ่งที่เชื่อแค่ไหนต่างหาก
ความผิดพลาดประการเดียวถ้าจะมีคือ การที่คนอื่นไม่รู้ถึงคุณค่านั้น อาจจะเพราะความเขลาและใจแคบ แต่มันก็ไม่มีความหมายอะไรหรอก… เพราะสิ่งลวงพวกนั้นมันทำอะไร “ความจริง” ที่เกิดขึ้นไม่ได้…
อรรณพ นิพิทเมธาวี
