ช่วงนี้มีเรื่องดี ๆ เข้ามาอยู่หลายเรื่อง เลยถือซะว่าเป็นรางวัลการใช้ชีวิตในเดือนพฤศจิกายน… สำหรับฉัน การได้มารู้จักกับเด็กค่ายกลุ่มหนึ่ง ที่ จ.สกลนคร ในค่าย “เพลงค่ายฯ เพลงชีวิต …
จิตรกรรม ความฝัน คนหนุ่มสาว
ในแวดวงวรรณกรรม ประวัติศาสตร์และงานศิลปะ ชื่อของ “จิตร ภูมิศักดิ์” คงเป็นชื่อที่ไม่แปลกประหลาดเท่าใดนัก อีกทั้งยังได้รับการยกย่องมาจนถึงปัจจุบัน แต่ในอดีตด้วยความเป็นนักศึกษาที่ “กบฏ” ต่ออำนาจและความไม่ยุติธรรมของสังคม …
โถกเถกเอย ตะกายก้อนเมฆ
ม่านฝนที่โปรยสายลงมาตั้งแต่ช่วงบ่าย ยังคงพรำอยู่ต่อเนื่อง ผมนั่งขูดมะพร้าวบนกระต่าย เสียงดัง ฟืด ฟืด ฟืด เป็นระยะ ๆ แม่สอนว่าเวลาขูดมะพร้าวอย่าใจร้อน …
เพลงแรกในชีวิต… เกิดขึ้นที่นี่! (ธิดามนต์ พิมพาชัย)
ไม่น่าเชื่อว่า เพียงข้อมูลที่มาจากการขีด ๆ เขียน ๆ อย่างกระจัดกระจายตามหน้าสมุดบันทึกเก่าจะสามารถนำมาเรียงร้อยเป็นบทเพลงได้ ด้วยความใฝ่ฝันที่อยากจะเขียนเพลงไว้คอยขับกล่อม ปลอบโยนกลุ่มนักกิจกรรมเมื่อยามที่อ่อนแอ ปลุกใจเมื่อยามที่ท้อถอย และชื่นชมเสมือนเป็นแรงใจให้มีพลังในการต่อสู้ …
ศรัทธา…ของ ผู้มาเยือน… (ส.ลมพา)
แม้หลายร้อย รอยรด หยดเลือดหยาดยังไม่อาจ ขยับห่าง จากหุบเหวไฟยังผลาญ เพลิงยังคุ ประทุเปลวจะดี-เลว คือดินปืน ที่ยืนยัน จะยัดเยียด …
ตุ้ม
ลมหนาวแผ่วพลิ้วมาจากทางตะวันออกเฉียงเหนือ น้ำในนาเริ่มงวดลง ช่วงนี้ทั้งนกกินปลาประเภทกระยาง กระสา ฯลฯ และชาวบ้านต่างก็อิ่มหมีพีมัน เอาแค่เดินสะพายข้องลัดเลาะไปตามคันนา ชั่วประเดี๋ยวประด๋าวก็ได้แบกปลากันจนไหล่ลู่ ทั้งปลาช่อน ปลาหมอ …
ยามลี่
“ลี่” หรือ “หลี่” เป็นอุปกรณ์ดักปลาชนิดหนึ่ง มีขนาดใหญ่ ใช้ดักปลาในพื้นที่กว้างที่มีน้ำไหล การยามลี่ก็คือการไปตรวจดูว่ามีปลาเข้ามาหรือไม่ หรืออุปกรณ์ประกอบตัวลี่ ชำรุดเสียหายหรือไม่นั่นเอง เมื่อถึงช่วงเปลี่ยนผ่านจากฤดูแล้งเข้าสู่ฤดูฝน หลังจากสนุกสนานในงานประเพณีสงกรานต์เสร็จแล้ว เด็ก ๆ …
แด่มนุษย์ผู้เดินตามฝัน …คนสร้างฝัน (ธิดามนต์ พิมพาชัย)
ด้วยความที่เคยคลุกคลีตีสนิทกับน้อง ๆ “ชมรมคนสร้างฝัน มหาวิทยาลัยมหาสารคาม” ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง ทั้งจากการออกค่ายอาสาพัฒนาและการทำกิจกรรมร่วมกันอย่างต่อเนื่อง ในความรู้สึกจึงเต็มไปด้วยความรักและความผูกพัน อีกทั้งความชื่นชมในความสามารถ ก็มีอยู่ไม่น้อยเช่นเดียวกัน พอได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ถ่ายทอดบทเพลงที่มีชื่อเดียวกันกับชมรมนี้ ตามโครงการเพลงค่ายฯ ความรู้สึกดีๆ …
ความเป็นมาเพลง รองเท้าแตะ (ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ)
พูดถึงเพลงนี้…. ข้าพเจ้าอยากขออนุญาตหัวเราะหน่อย เพราะเพลงนี้จริง ๆ แล้วมันเกิดจากการรับปากพี่นกเอาไว้ว่า “ผมจะแต่งให้นะ เพลงรองเท้าแตะ” แต่เมื่อเอาเข้าจริง… เวลาล่วงเลยผ่านไปหลายเดือนก็ไม่ได้แต่งสักที พูดง่าย ๆ ก็คือลืมนั่นเอง …
รุ้งงามเพียงใด…ช่างรุ้งงาม
ข่าวเรื่องที่ผมกำลังทำ Project อัลบั้มเพลงค่ายฯ (ที่ว่าง…ระหว่าง เส้นลวด 6 สาย) ค่อยๆ แพร่ออกไป แบบปากต่อปาก… ในช่วงนั้น…ผมได้อีเมลล์จาก “คนสนิท” ที่อยู่แดนไกล (สหรัฐอเมริกา) …
ประวัติเพลง “คนสร้างบ้าน” ของ วัฒน์ วรรลยางกูร
“คนสร้างบ้าน” คือเพลงที่ค่ายฯ ทุกค่ายฯ ร้องกัน บางค่ายฯ จะมีท่าประกอบ (อธิบายท่าไม่ถูก) แต่ละค่ายฯ ร้องกันหลายจังหวะ หลายๆ …
ประวัติเพลง “ประชาธิปตน” ของ หวัน ภูไท
ผมเดินทางเข้าตัวเมืองจังหวัดเชียงใหม่ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อตามหาคู่สามีภรรยา อดีตชาวค่ายอาสาฯ ม.รามคำแหง สิ่งที่ทำให้ผมสนใจตัวตนพี่ทั้ง 2 นอกจากบทบาทความเป็นชาวค่ายอาสา ก็คือบทบาทการเป็นนักดนตรี เคยมีอัลบั้มเป็นของตัวเอง ในนามวง …
ประวัติเพลง “เธอวันนี้” ของ วงนางนวล
ค่ายฯ หนึ่งทางภาคเหนือ…เมื่อหลายปีมาแล้ว ในระหว่างที่พวกเรากำลังนั่งผ่อนคลายรอบกองไฟ หลังจากการสรุปงานประจำวัน ผมก็ยังรับบทบาทเดิมก็คือ มือกีตาร์ รุ่นน้องผมคนหนึ่งเดินมานั่งข้างๆ พร้อมวางหนังสือเพลงค่ายฯ แบบทำมือ (ถ่ายเอกสาร) …
เมื่อถึงเวลา…ดอกไม้จะบานเอง (ทิดโส โม้ระเบิด)
ผมนั่งคิดอะไรเล่น ๆ ที่สนามบินเชคแล็บก๊อกของฮ่องกง เวลา 2 วันที่ได้ใกล้ชิดผูกพันกับคนกลุ่มหนึ่ง ผู้ชึ่งเรียกกลุ่มของตัวเองว่า “สมาคมรวมไทยในฮ่องกง” บางคำถามยังก้องอยู่ในความคิดคำนึง “ทุกคนกำลังทำอะไร?”“ทำไปเพื่ออะไร?” อาชีพแม่บ้านในฮ่องกง ต้องปฏิบัติงานสารพัดในบ้านนั้น …
ความเป็นมาเพลง ใครเปิดไฟให้ดาว (ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะ)
ใครเปิดไฟให้ดาว เพลงนี้ถูกเขียนขึ้นในค่ำวันนั้น มันเป็นวันที่ข้าพเจ้ากำลังง้วน วุ่น ยุ่งอยู่กับการเขียนบทความเพื่อแนบเอกสารประกอบ โครงการโรงเรียนร้อยหวันพันธุ์ป่า ม.3 ต.เกาะเต่า อ.ป่าพะยอม จ.พัทลุง เพื่อส่งไปยังที่ต่าง …
อัลบั้ม เพลงค่ายฯ (ที่ว่าง…ระหว่างเส้นลวด 6 สาย)
เมื่อวัยรุ่น…ผมอยากเป็นนักดนตรีอาชีพ อยากมีอัลบั้มเป็นของตัวเอง… แต่มันก็ล้มเหลวไป จากนั้นผมหันไปทำค่ายอาสาฯ ทำงานเพื่อสังคม แต่เสียงเพลงและดนตรีก็ยังคงวนเวียนอยู่ในชีวิตผมอย่างสม่ำเสมอ อัลบั้ม “เพลงค่ายฯ (ที่ว่าง…ระหว่างเส้นลวด 6 …
มองด้วยหัวใจ (เรื่องเล่าจากดินแดนปลายด้ามขวาน) (เกศกนก ศิริกาญจน์)
หลายคนคงได้เห็น และได้รับรู้ถึงข่าวคราว และข่าวคาว (ด้วยเลือด) ของดินแดนลังกาสุกะ หรือ สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ที่ท่านคงได้ยินได้ฟังกันอย่างคุ้นหู บางครั้งก็ทำให้ “คนใน” …
สงครามที่ไม่ต้องประกาศ
ขอพักเรื่องการหาอยู่หากินซักเล็กน้อย กลัวว่าจะอิ่มกันเกินไปครับ ประเดี๋ยวน้ำหนักขึ้นมาก ไปสอบพยาบาลไม่ได้อีก 555 ในช่วงวัยของผมและเพื่อนๆ ในก๊วนเดียวกัน เรามีของเล่นที่ประดิษฐ์ง่าย ๆ อุปกรณ์เสริมหาได้ในพื้นที่นั่นเอง …
เด็กหญิงช่างฝัน กับความทรงจำอันใหม่
“ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ… ได้ทุกเรื่องเลย เพื่อเป็นการไถ่โทษ ไถ่บาปหรืออะไรก็แล้วแต่… พี่ยินดีที่จะช่วย” เค้าเอ่ยแต่เพียงเท่านี้ฉันก็ใจอ่อน แถมสมองยังฝ่อ จำไม่ได้อีกว่าเคยเจ็บกับคน ๆ นี้มามากแค่ไหน …
จากพยาบาล สู่คนเล่าตำนานเพลง “แอ๋ม กลุ่มสลึง”
“ปฏิวัติโค่นล้มสังคมแบบเก่าปฏิวัติเพื่อเราประชาชาติไทยมาร่วมกันดันกงล้อประวัติศาสตร์สู่เอกราชจริงแท้และสดใสจับอาวุธถั่งโถมโหมแรงไฟเพื่อก้าวไกลแห่งสังคมอุดมการณ์…” เมื่อเสียงเพลง “ถั่งโถมโหมแรงไฟ” ดังแว่วมา แอ๋มเล่าว่าเธอรู้สึกคล้ายกับทุกสิ่งรอบ ๆ ตัวหยุดเคลื่อนไหว เว้นแต่ภาพในหัวของเธอที่กำลังโลดแล่นจินตนาการไปตามบทเพลงนั้น…นับว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอที่ได้ยินเสียงเพลงมาตอกย้ำโครงสร้างทางสังคมแห่งการกดขี่ นอกเหนือจากเพลงรัก ๆ ใคร่ ๆ …
เคยฝันถึงเสรีภาพบ้างไหม? (เรวัตร บูรณธนิต)
เคยฝัน… ถึงเสรีภาพ… บ้างไหม…ต่างคนต่าง เดินทาง ตามความฝันเสรีภาพ ที่จะคิด แตกต่างกันเสรีภาพ ที่จะฝัน ตามหัวใจ… คงไม่มี… …
เจ้าหญิงแห่งนัสเซา
คุณคงไม่รู้จัก “เจ้าหญิงแห่งนัสเซา” เหมือนอย่างฉันสินะ เค้าเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ร่างกายผ่ายผอม มอมแมม แถมผมเผ้าก็รุงรังอย่างกับไม่เคยรู้จักหวี นอกจากนี้แล้วใบหน้าน้อย ๆ …
สถานเลี้ยงเด็กที่ไม่มีวันโต (ปิยะวัฒน์ นามโฮง)
บ่อยครั้งที่เราได้ยิน ได้เห็น ได้สัมผัส กับสิ่งที่เรียกว่าความจริงที่ควรจะเป็นให้ทัศนะของเรา และมีไม่กี่ครั้งที่เราหรือใคร ๆ ตอบมันได้ว่าสิ่งที่เราเผชิญอยู่ทุกวันมันคืออะไรกันแน่ อาจจะเป็นความจริงหรือไม่ใช่? คำถามง่าย ๆ …
ถ้าฉันยิ้มให้กับโลก
เค้าบอกว่า ฉันควรจะยิ้มให้กับทุกสิ่ง ยิ้ม …ยิ้ม และก็ยิ้ม วันนี้ฉันเลยย้อนถามตัวเองให้แน่ใจอีกครั้งว่า “ฉันควรจะยิ้มให้กับสิ่งนั้น แม้มันจะทำร้ายฉันจนเจ็บปางตายดีมั๊ย?” บ้า !!!..โง่เง่า สิ้นดี… ฉันไม่เข้าใจเลยสักนิดว่า …
โอ้ เจ้าดอกไม้เอย
– 1 – เมื่อวานมีสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ สิ่งหนึ่ง เกิดขึ้นมาที่ลานหน้าบ้าน… ลานกว้าง ๆ ที่เคยถูกปล่อยให้รกร้างว่างเปล่ามานานวัน …
รักแท้คืออะไร? (เด็ก ม.ปลาย CM)
รักแท้ ??? …คือ… สิ่งที่ไม่มีตัวตน…คือ… การเสียสละ…คือ… ความเข้าใจ…คือ… ตลอดไป…คือ… สิ่งไม่ตาย…คือ… ??? มีคนมากมายที่ยังไม่รู้ว่ารักแท้คืออะไรต้องสัมผัวด้วยตัวเองเท่านั้นถึงจะรู้ว่ารักแท้คืออะไร??? …
คนเสพข่าว ข่าวเสพคน (jigkee)
เมื่อวานนี้ไปซื้อของที่ห้างบิ๊กซี สาขาพระราม 2 ที่สะพานลอยคนเดินข้าม มีผู้ชายคนหนึ่งมายืนแจกใบปลิว ลักษณะคล้ายหนังสือพิมพ์ขนาดเล็ก เดินไป อ่านไป เข้าใจได้ว่าเป็นของฝ่ายตรงข้ามกับรัฐบาลปัจจุบัน ไม่กล้าจะอ่านให้ครบจบข่าวทุกหน้า …
ป่าในกระเป๋าของชายหนุ่ม
ป่ายิ้มให้เด็กน้อย… สายน้ำรักษาบาดแผลของหน้าดินและความรู้สึกที่แตกร้าวให้เป็นแผลเดียวกัน เนื้อเดียวกันทีละนิด… ฝนหัวเราะร่าเริงเป็นหยดน้ำฉ่ำชื่น น้ำแตกกระเซ็นปลาเล็กนับล้านไล่ต้อนปลาช่อนยักษ์ที่เข้าไล่คลุกครามแผ่นดินตน ดอกไม้ริมน้ำเหี่ยว แต่กับสดขึ้นมาใหม่อีกครั้งเมื่อสาวน้อยคนหนึ่งลงแหวกว่ายเล่นในสายธารลำพัง ชายหนุ่มหนีหน้าจากเมือง โบกรถเข้าสู่ป่า ในกระเป๋าเป้ใบนั้นมีป่าจากเมืองอยู่ในกระเป๋าของเขา! …
(ก็แค่) …ผู้ชายคนหนึ่ง เอ กระจกเงา
ผู้ชายคนหนึ่ง… เรียนไม่จบ! ไม่มีงาน! ละลายความหมายของชีวิตในแต่ละวันด้วยการร่ำสุรา… การที่มีรุ่นน้องใจดีสักคนโทรมาชวนไปเลี้ยงเหล้าในยามค่ำคืนที่ไหนสักแห่งนั้น นับเป็นเรื่องที่น่าพอใจแล้วสำหรับเขา… ชีวิตในแต่ละวันอาจดูเหมือนไม่มีอะไรให้น่าจดจำ แต่จากเหตุการณ์ภัยพิบัติสึนามิที่สร้างความเสียหายไปทั่วชายฝั่งทะเลอันดามันเมื่อปี 2547 นับเป็นความทรงจำอันเจ็บปวดที่ฝังรากลึกลงในความรู้สึกยากจะลบเลือน …
บทกวี – เจ้านกขมิ้นสีเหลืองอ่อน
เจ้านกขมิ้นสีเหลืองอ่อนยามนี้จักร่อนรังนอนไหนโอละเห่เอย….หัวใจพ่อนกจากลาไกลมิหวนมา รอเจ้ากลับรังคอยฟังเสียงมานอนเคียงแนบ อก กก กอดข้าแม่นกร้างกลางหอชูคอหาโอ้ขวัญตาใยมิมาให้ข้าเชย สิ้นแสงแดดคราใดหัสใจข้าเฝ้าเพรียกหาแต่เจ้าอยู่ เหวย เหวยแดดลับรอนคงร่อนตกแล้วอกเอยโอ้คู่ขเนย ป่านนี้เจ้าเคล้าคลอใคร เจ้านกขมิ้นพเนจรป่านนี้จักร่อนรังนอนไหนโอละเห่เอยหัวใจเจ้าจากไป…ใยมิคืนหัวใจของข้ามา …
ท่านผู้หญิงพูนศุข พนมยงค์ ถึงแก่อนิจกรรม
ทายาทท่านผู้หญิงพูนศุข พนมยงค์ ขอแจ้งให้ทราบโดยทั่วกันว่า ในวันพฤหัสบดีที่ 10 พฤษภาคม พุทธศักราช 2550 ท่านผู้หญิงพูนศุข พนมยงค์ …
เรื่องเล่าของ….ไอ้ตัวเล็ก (ปิยะวัฒน์ นามโฮง)
“แม่… บนดวงจันทร์มีใครอยู่ป๊าววว” เด็กน้อยวัย 3 ขวบกว่า ๆ ถามแม่อย่างสงกะสัย ท่ามกลางแสงจันทร์ในคืนข้างขึ้นที่ส่งประกายขาวนวลดุจกลางวัน ลมพัดเอื่อย ๆ …
จดหมายถึงดวงดาว
พี่คะ… ฉันรู้สึกว่านานเหลือเกินที่เราไม่ได้พบกัน… อาจเป็นเพราะโลกของฉันมันหยุดนิ่งมานานเกินไป หัวใจมันอ่อนล้าเกินกว่าจะหยิบจับปากกาขึ้นมาขีดเขียน… ฉันเขียนจดหมายฉบับนี้ ภายใต้แสงของดาวดวงหนึ่ง เขียน… ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่ามันจะเดินทางไปถึงพี่รึเปล่า …
ความสุขของยาย (ฉิ่ง)
“ย๊ายย…ฉิ้งงงง ดีใจอะไร เอาแต่ยิ้ม?” ฉันถาม “วันนี๋ ได้ปลามาก แต่ว่า เบี้ยยังเหลืออีกลุย (มาก)” ยายฉิ่งตะโกนกลับมาพร้อมเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊าก …
ลูกโซ่ ลูกศร – New Hope ของวัยรุ่นไทย
ในสังคมยุค Digital เรามักจะได้ยินถ้อยคำจาก “ผู้ใหญ่” ที่คอยแสดงความเป็นห่วงเป็นใยในตัวเด็กวัยรุ่นไทยอยู่เสมอ ก็น่าจะเป็นเช่นนั้นอยู่ เพราะสังคมปัจจุบันมันเปลี่ยนไปเร็วมากซะจนตามกันแทบไม่ทัน แฟชั่นก็หวือหวา สิ่งยั่วยุ ความรุนแรง …
อย่าหยุดรัก อย่าหยุดฝัน อย่าหยุดทำ (พิ้นท์ ค่ายอาสาฯ ม.วลัยลักษณ์)
รัก สรรค์สร้างจิตวิญญาณธรรมชาติรัก จรรโลงจิตใจให้ไหวเอนรัก ประสานมิตรสัมพันธ์ร้อยไมตรีรัก ที่ใสซื่อบริสุทธิ์คิดสร้างโลก ความรักสร้างสีสันอันสดใสทั้งตัวเราเองและโลกของเรามากมาย รักก็ทำลายและทำร้ายตัวเองและบริบทของโลกอย่างมหาศาลเหมือนกัน คนเราทุกคนอยู่ด้วยความรักแต่ก็ต้องใช้ชีวิตกับความเป็นจริงไม่ใช่ความฝัน ดังนั้นเราก็ไม่ควรที่จะหยุดฝันหรือทะเยอทะยาน เพราะความฝันทำให้เรากล้าที่จะก้าวให้หลุดผ่านอะไรบางอย่างในตัวเองเพื่อไปให้ถึงจุดหมายของเรา …
จดหมายถึงดวงดาว (น้องอุ้ย)
นี่คือจดหมายถึงดวงดาวทั่วทุกดวงที่พร่างพราวบนราวฟ้าและทุกดวงที่ดับแสงตกลงมาฉันอยากรู้ว่าบนฟ้าเป็นอย่างไร? ในหมู่ดาวบนฟ้ามากกว่ามากเธอเองจะเคยอยากร้องไห้ไหม?แม้บนฟ้าจะมีดาวอยู่มากมายจะมีไหมที่เธอ “เดียวดาย” — ท่ามกลาง เวลาเธอกระพริบระยิบระยับแต่บางคราวคล้ายใกล้ดับลับจากฟ้าหรือเพราะเธอกำลังสะอื้นกลางนภาและเหว่ว้าอยู่ลำพังอย่างผู้เดียว นี่คือจดหมายถึงดวงดาวฉันเอง — ไม่อยากให้เธอเศร้าไปกว่านี้นั่งมองดาวพราวน้ำตาบ้าสิ้นดีหรือน้ำตาที่เห็นนี่ของ — …
ก็ได้…
เมื่อเธอบอกให้ฉันมา… ฉันก็มา (เพราะฉันเดินทางมาหาด้วยหัวใจ ฉันคิดว่าเธอกำลังเหงาและต้องการใครซักคน ฉันแอบดีใจด้วยซ้ำ ที่เธอยังเห็นฉันเป็นคนที่สำคัญ) เมื่อเธอสั่งให้ฉันไป… ฉันก็ยอมจากไปแต่โดยดี (เพราะฉันคิดว่า เธอคงอยากอยู่คนเดียวเพียงลำพัง เธอคงมีเหตุผลอะไรบางอย่าง) ฉันเดินทางจากไป โดยเอาหัวใจและจิตวิญญาณฝากไว้ที่เธอ …
ไร้…ตัวตน
ชีวิตของคนกลุ่มน้อย ที่แสนจะไร้ความหมายในเมืองที่สีสันของชีวิตมากมายกำลังโลดแล่น…ชีวิตคุณละ? ความหมายของชีวิตคุณ ในเมืองที่คุณอาศัยอยู่… อย่างไร้… ตัวตน? จุฬารัตน์ ดำรงวิถีธรรม
อยากเป็นนก
นานมากแล้ว…ที่ไม่เคยสำรวจสิ่งที่อยู่รอบบ้านบ่ายวันนั้น…พ่อและอา ยินดีพาไปเที่ยวรอบบ้านบ้านที่กลับไปทีไรให้ความรู้สึกดีเสมอบ้านเราไม่ได้มีอะไรสวยงามไปกว่าที่อื่นหรอกรู้เพียงว่า เราชอบมองข้ามสิ่งใกล้ตัวเสมอพ่อตั้งใจให้เราไปดูแม่น้ำอาตั้งใจให้เราไปดูวัดแต่เราดันอุตริ เห็นนกสองตัว มันคุยกันเราว่ามันน่ารักดี…เห็นแล้วก็อดคิดถึงความฝันตอนเด็ก ๆ ไม่ได้เคยตอบกันบ้างไหม…โตขึ้นอยากเป็นอะไร…เป็นนกไง จะได้บินไปในทุกทีที่ต้องการ จุฬารัตน์ ดำรงวิถีธรรมบนสะพานข้ามแม่น้ำตรัง, …