ครอง จันดาวงศ์ ผู้ได้รับการขนานนามว่า “วีรบุรุษสว่างแดนดิน” เกิดเมื่อวันที่ 28 มกราคม 2451 ในครอบครัวชาวนามีฐานะ ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่คุ้มวัดศรีสะเกษ …
Written by
Annop Nipitmetawee
บทกวี – นักโบกรถของแม่
ชายสองคนต่างวัยออกเดินทางไกลหาฝันกลางคืนใต้ฟ้าใต้จันทร์บรรเลงเพลงฝันบันดาลใจ โบกรถรายทางใต้ดาวพราวพร่างสว่างไสวออกเดินรอรถล้อถ่อทางไกลได้บ้างไม่ได้บ้างอดทน… โบกรถสัญจรตะรอนแรมร้อนร้าวรนดาวจรจรัสจ้าจางฝนจันทร์หม่นดาวดลแจ่ม รถผ่านโบกพันรถหมื่นแสนทางคดใจแซมลมโชยบางคืนแอบหอมแก้มโอบกายแต้มใจให้หนาวสั่น… ชายสองคนต่างวัยมุมมองใหม่ในโลกนั้นบ้างดีมีสุขทุกข์ปนปันบ้างยิ้มพริ้มฝันผันผ่านเพียงสอง หนึ่งครูอีกหนึ่งศิษย์ประดิษฐ์ฝันร้อยกรองคืนหนึ่งนั้นพลันหมองอีกหนึ่งคะนองกับภาพใหม่ ย่ำผ่านบางเมืองสุขสนุกลืมทุกข์เข็ญเล่นกันไปพบบางเมืองยิ่งใหญ่บางเมืองน่ากลัว บางมุมโศกเร้าเคร่งเครียดบางครั้งเกลียดเรื่องหมองมัวบางครั้งพบชายชั่วบางครั้งพบหญิงมั่ว – ชายเลว… …
ดอกรัก
ดอกรัก… เธอคือหนึ่งในมวลชน เพี่อจุดมุ่งหมายและความปรารถนาของชายคนนั้น! เขากำลังหว่านล้อมเธอ….เขากำลังให้เธอหลงกลหลงหลุมพรางอันแยบยลยิ่งใหญ่…ดอกรัก! ดอกรัก… เธอคือความหวังของพ่อ… เธอคือความหวังดีของแม่… เธอคือความหวังของชายคนนั้น เธอคือส่วนประกอบหนึ่งของกองทัพโกงกินกองทัพธรรมะอสูร…เธอไม่รู้หรอกหรือ ดอกรัก… เธอคือตุ๊กตาตัวหนึ่งราคาถูก ๆ …
พณ หัวเจ้าท่าน
เช้าวันศุกร์… ช่างเป็นวันที่สดชื่นเหลือเกินในความคิดของ ลุงแดง ผู้ใหญ่บ้าน แกก็เหมือนชาวบ้านนอกทั่วไป ที่นอนตั้งแต่หัวค่ำ ตีนฟ้ายังไม่เปิดดี แกก็ตื่นขึ้นมาแล้ว ล้างหน้าด้วยยาดองไป 1 ก๊ง แกล้มมะขามเปียก …
บทกวี – นาฬิกาเด็กน้อย
จากคืนค่ำย่างย่ำรุ่งอรุณฉายทอแววพรายสายทองรองเรืองวับขับแสงนวลชวนหลงตะวันขลับคืนลาลับ-วันแจ้งแห่งเวลา นาฬิกาเด็กน้อยคือรอยยิ้มน้ำเหงื่ออิ่มปริ่มสุขปลุกหรรษานวยนาดเน้นเป็นเรื่องราวธรรมดาอวดสายตาที่ร้อยสุขสนุกจริง จากสายแสงแรงกล้าในป่าหวันรุ้งทอตะวันเย็นยามอาบทุกสิ่งเผชิญหน้าจินตนามาประวิงวนเวียนวกสู่สิงแผ่นดินธรรม นาฬิกาเด็กน้อยคือร้อยรักษ์สืบ-สาน-สมัคร-ประจักษ์ล้ำคู่ป่าไพรเยาวมาลย์ในคืนค่ำล่องเลยสู่ลู่ล้ำคำบรรพชน ก่อคเณศ รุ้งสันเทียะบางเหรียง, 24 กุมภาพันธ์ 2549
กระสือวาเลนไทน์
“คุณเคยเห็นผีมั้ย??!!” คำตอบที่ได้คือ “เคยเห็นครับ เคยเห็นค่ะ เคยเห็นนะจ๊ะ เคยเห็นโว้ย ฯลฯ” แล้วก็จะมีประโยคสั้นๆ ตามมาสั่นประสาท ให้หวาดหวั่น …
ตำนานมหาบุรุษ มหาตมะ คานธี : Mahatma Gandhi (1869-1948)
“มีกฎหมายที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ฉบับหนึ่ง ที่ปกครองทุกสิ่งทุกอย่าง ทุกผู้ที่เกิดขึ้นและมีชีวิตอยู่ ข้าพเจ้าไม่ปฏิเสธกฎหมายหรือผู้ให้กฎหมายนั้น เพราะข้าพเจ้ารู้จักสิ่งเหล่านั้นน้อยมาก พระเจ้าเท่านั้นที่ทรงปกครองจิตใจและเปลี่ยนแปลงมัน ผู้ที่ตระหนักถึงความมีอยู่จริงอันแท้จริงของพระองค์ จึงจะรับรู้กระบวนการเปลี่ยนแปลงในจิตใจ” – มหาตมะ …
นักล่าในสายน้ำ
ช่วงนี้ฝนตกชุกทั้งวันและทุก ๆ วัน เด็ก ๆ หยุดการละเล่นไว้ชั่วคราว ต่างหันหน้าเข้าหาอาหารจากท้องน้ำ ประเภท ปลา ปู …
สิ่งที่มีอยู่อาจไม่ใช่ (ภูมิวัฒน์ นุกิจ)
โรยควันอ่อน ๆ แลดูจืดจางลอยตัวอยู่บนท้องฟ้าเหนือกรุงเทพฯ หลังสิ้นเสียงพลุนับร้อยดวง พร้อมเสียงไชโยโห่ร้องของนักย่ำราตรี ในการนับถอยหลังเพื่อเปลี่ยนชั่วโมงใหม่ให้เป็นวันใหม่ 9….8….7…..6….5….4…..3….2….1……0… เฮ้! ..ไชโย! ..ปีใหม่! …
ขบวนการกบฏผู้มีบุญ : กับพัฒนาการของรัฐไทย (ภูมิวัฒน์ นุกิจ)
ประวัติศาสตร์ของสังคมทั้งหมดที่ผ่านมาจนกระทั่งถึงบัดนี้ ล้วนแต่เป็นประวัติศาสตร์แห่งการต่อสู้ทางชนชั้น ระหว่างเสรีชนกับทาส, ผู้ดีกับสามัญชน, เจ้าผู้ครองแคว้นนครกับไพร่ทาสกสิกร, นายช่างในสมาคมอาชีพกับลูกมือ ในยุคประวัติศาสตร์แต่ละยุคที่ผ่านมา เราจะเห็นได้แทบทุกแห่งว่า สังคมได้ถูกแบ่งออกเป็นชนชั้นวรรณะต่าง ๆ …
บทกวี – กระทงส่งรัก
เอาใจช้ำ ๆ ลอยลำนาวาฝากกระทงไหลพา ฝากน้ำตาที่ไหลผู้หญิงคนนั้น เธอมาขโมยรักไปขโมยความฝันความใฝ่ ขโมยหัวใจข้าไปจากตัว เพ็ญเดือนสิบสองลอยล่องกระทงฝากแม่คงคาเสริมส่ง ปล่อยกระทงด้วยใจหวาดกลัวเธอมาให้รัก แต่เธอจากไปไร้ตัวปล่อยฉันให้นอนหวั่นกลัว กลัวสิ้นใจหากไม่มีเธอ …
เพื่อนสนิท
“ช่างไม่รู้เลย” เป็นเพลงที่ฮิตติดหูกันไปทั่ว อย่างน้อยก็โดนใจคนที่เคยแอบรักเพื่อน ใช่แล้วครับ ผมกำลังพูดถึงความรักระหว่างเพื่อน ความรักที่ไม่ได้เป็นแค่เพื่อนรัก และเป็นความรักที่หลาย ๆ คนมองข้าม แต่เชื่อเถอะครับ …
ฝนแรก
ฟ้ามืดมาตอนประมาณบ่าย 3 แล้ว “ฝนแรก” ของปีก็พรูพลั่งลงมาราวฟ้ารั่ว พี่ชายคนที่ 3 นำเอาตะเกียงแก๊สมาทำความสะอาด ขัดโป๊ะทองเหลือง ซึ่งกรรมวิธีก็ไม่มีอะไรมาก เอามะขามเปียกและขี้เถ้าคลุกผสมกัน นำมาขัด …
ไอ้หน้าแหลม จอมมุด
“หลด” ชื่ออื่น ๆ – หลดจุดชื่ออังกฤษ – Spotted Spiny Eelชื่อวิทยาศาสตร์ – …
เปิดแผ่นดิน กินหอย
พอฝนมาทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวดูเหมือนจะเปลี่ยนไป หญ้าที่มองแห้ง ๆ เริ่มระบัดใบ อาหารสดจำพวกปู ปลา กบ อึ่ง ก็มีให้กินได้ทุกวัน เพียงขยันออกส่องไฟ …
ก่อกำเนิดเกิดกาย
แม่คลอดผมออกมาเดือนตุลาคม ซึ่งอยู่ในช่วง “เย็นลมหนาว ลมพัดข้าวเอนไหว” พี่ชายอีก 3 คน กำลังรอลุ้นด้วยหัวใจจดจ่อ… อยากได้น้องสาว… อุแว้ อุแว้ อุแว้… …
ผู้พิชิตสรวงสวรรค์ : Conquest of Paradise (กิตติพงศ์ ขันธกาญจน์)
สองฟากระหว่างทางเดิน… ในความเพลิดเพลินนั้นจักต้องระวังภัยพาล เส้นทางเดินของนักเดินทาง มีเรื่องราวให้ค้นหาเก็บเกี่ยวมากมาย ผู้สัญจรผ่านมาล้วนแปลกหน้า อาจได้กล่าวคำทักทายหรือเมินเฉยผ่านเลยไป ครั้นเหนื่อยนักหยุดพักใต้ร่มไม้รายทาง รอให้ตะวันคล้อยหน่อยหนึ่งก่อนแล้วจึงค่อยย่างก้าวไป โดยไม่ลืมที่จะฝากคำคารวะรำลึกในคุณต่อร่มไม้ใบบัง อันเคยได้คุ้มฟ้าฝนแดดยามก่อนจากลา …
เมื่อป่าเปลี่ยนสี….ฉันจะกลับมา (กิตติพงศ์ ขันธกาญจน์)
ก่อนการเปลี่ยนไปของฤดูกาล มักมีสิ่งบอกเหตุราวกับจะเตือนให้รู้ การมาเยือนของสิ่งต่าง ๆ สัมพันธ์เกี่ยวโยงกันโดยการจัดการของธรรมชาติ มีการบอกกล่าวกันล่วงหน้าหลากหลายรูปแบบ โดยขึ้นอยู่กับลักษณะของแต่ละภูมิประเทศ เมื่อฤดูกาลเปลี่ยน สัตว์ป่าจึงต้องปรับสภาพการดำรงค์ชีวิต บางจำพวกเริ่มมีกสะสมอาหาร …
อาลัย….. หมาป่าเฒ่า ผู้ใจดี – น้าต้อม สองวัย
– 1 – เย็นวันหนึ่งกลางปี พ.ศ. 2546 – ผมเดินทางไปซอยสามัคคี แจ้งวัฒนะ ตามคำนัดกับเพื่อนรุ่นน้อง …
ด้านมืดของสรวงสวรรค์ : Dark Side of Paradise (กิตติพงศ์ ขันธกาญจน์)
– 1 – …เป็นกำลังใจแด่ผีเสื้อปีกบางตัวนั้น…. แต่ละย่างก้าวยามย่ำลงไปบนพื้น ทำให้เกิดเสียงบดเบียดของใบไม้แห้งที่ทับถมกันหนาบนลานใต้ไม้ใหญ่ ครั้นหยุดเดิน เสียงนั้นจึงหยุดไปตามจังหวะก้าวของฉันไปด้วย ลมหายใจของฤดูกาลนี้ยะเยือกเย็น โรยมาแต่ละครั้งพาให้สะท้านไปทั้งตัว …
สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ (พี่นุช สองวัย)
“สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ” คือ หนังสือเล่มโปรดที่พี่นุชได้รับจากพี่ที่แสนดีที่ชื่อ ไขแสง ศักดา เมื่อครั้งที่เราได้ปรารถนาที่จะทำงานร่วมกันอยู่เมื่อช่วงเวลาหนึ่ง มีความสุขที่ได้เจอกัน และทำงานด้วยกัน พี่ไขแสงได้มอบหนังสือเล่มนี้ให้พี่นุชเมื่อปีที่แล้ว อ่านจบทันที วางไม่ลง …
จุดประกาย… คีต (ดนตรี) เพื่อจิตสาธารณะ (นพ. เหวง โตจิราการ)
“คีตกวี” เป็นคำที่มีความหมายกว้างขวางมาก ผมคงไม่สามารถครอบคลุมได้ทั้งหมด จึงขอย่อส่วนลงมากล่าวถึงเฉพาะในเรื่อง “เพลง” เท่านั้น และแม้แต่ในเรื่อง “เพลง” เองก็เช่นกัน ยังคงครอบคลุมปริมณฑลที่กว้างขวางใหญ่โตเกินกว่าที่ผมจะรอบรู้ไปได้ทั้งหมด …
คิดถึงความหลัง “สหายจันทร์ ควายแดง” (ส.พล เพื่อประชา)
“ตื้ด….ตื้ด….ตื้ด….” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ผมต้องละมือจากงานที่ทำอยู่ ไปปลดเจ้ามือถือที่แขวนอยู่ข้างเอว “สวัสดีครับ มีอะไรให้รับใช้ครับ” ผมพยายามพูดให้สุภาพและเป็นกันเอง เพราะไม่ได้ดูหมายเลขโทรศัพท์ว่าใครโทรมา “กูเองโว้ย เป็นไงบ้างวะ” …
ตามหาไส้เดือน!
ผมกลับไปบ้านนอกเพื่อไปเยี่ยมพ่อและแม่เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ด้วยระยะทางสองร้อยกว่ากิโล กับเจ้าดีแม็กซ์ 4 ประตูกับ 6 ชีวิตน้อย ๆ เราไปกันเรื่อย ๆ …
สุนทรพจน์วันรับปริญญา มหาวิทยาลัย Stanford by Steve Jobs – ชมคลิป
สุนทรพจน์วันรับปริญญา มหาวิทยาลัย Stanford โดย Steve Jobs เมื่อ 12 มิถุนายน 2548Download PDF …
ที่มาของกลุ่มรองเท้าแตะ ตอนที่ 4 – ไปสู่เธอ
เมื่อผมขับรถออกจากบ้านไม่นาน เครื่องเสียงห่วย ๆ ในรถ ก็บังเกิดเสียงเพลงขึ้น… “ถนนทอดยาว สองเท้าก้าวเดิน เมื่อไกลเกินฝัน ใจมันท้อผู้คนมากมาย วุ่นวายไม่เคยพอ …
ที่มาของกลุ่มรองเท้าแตะ ตอนที่ 3 – โบกโบยบิน
“ถึงแม้ว่าสังคมไทยจะเต็มไปด้วยความเจริญก้าวหน้าทางด้านต่าง ๆ โดยเฉพาะเทคโนโลยี แต่ในทางกลับกันความเจริญทางด้านจิตใจของคนไทยกับถอยร่นลงทุกวัน ดังจะเห็นได้จากปัญหาสังคมมากมายที่ต้องเผชิญ อีกด้านหนึ่ง แม้สังคมจะเต็มไปด้วยสิ่งที่ล่อลวงให้หลงใหล ไม่ว่าจะเป็นการใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟื่อยเพื่อซื้อหาสิ่งของที่ทำให้ตนดูเหมือนว่าทันสมัย ไปจนถึงการหมกหมุ่นกับเพศสัมพันธ์และการรื่นเริงบันเทิงใจในรูปแบบต่าง ๆ …
ที่มาของกลุ่มรองเท้าแตะ ตอนที่ 2 – เผชิญโชค
ชายแดนไทย – ลาว อำเภอสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี ระหว่างเส้นทางถนนดินลูกรัง ฝุ่นสีแดงฟุ้งกระจายตามหลังรถ 6 ล้อ ระยะทางประมาณ 30 กิโล ตลอดสองข้างทางยังพอมีภูเขาเล็ก ๆ …
ที่มาของกลุ่มรองเท้าแตะ ตอนที่ 1 – ก้าวเดิน
ในคืนไร้ดาว หากเหลือแต่เพียงแสงจากไฟเสาสปอร์ตไลท์เกาะกลางถนน สายลมโชยเอื่อย ๆ มาปะทะร่างกายอันอ่อนหล้าจากภาระแห่งชีวิต เป็นปกติธรรมดาที่คนอย่างผมยังไม่กลับบ้าน แต่กลับหักพวงมาลัยตรงไปยังถนนเส้นหนึ่ง ถนนเส้นที่ผ่านหน้าสถาบันการศึกษาชื่อดัง (ย่านรามคำแหง) สถาบันที่ผมใช้ชีวิตนิสิต …
ควาย !!! ในสายตาผม
ห่างหายกันไปพักใหญ่ ๆ ด้วยความคิดถึงครับพี่น้อง แต่เนื่องจากภารกิจรัดรึง (ใช้ ร. เรือ นะครับ ไม่ใช่ ล. …
อาลัย ‘ตุ๋ย ชมร’ : ตอนที่ 2
ครั้งที่แล้วผมปิดท้ายด้วยคำว่า “ตุ๋ย ชมร” ซึ่งพี่น้องบางท่านอาจสงสัย ว่าเป็นใครกันหนอ ใครบังอาจมีชื่อประหลาดเช่นนี้ ขอบอกว่า ตุ๋ย ชมร ก็คือคนเดียวกับ ตุ๋ย นั่นเอง เรื่องก็มีอยู่ว่า ตอน เว็บเพลงประชาชน (Plangprachachon.com) กำเนิดขึ้นในบรรณพิภพ แล้วต่อมามีห้องแชทเกิดขึ้น …
อาลัย ‘ตุ๋ย ชมร’ : ตอนที่ 1
ผมนัดกับใบตองไว้ที่บ้านบางจากในเย็นวันหนึ่ง ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่สมาชิกพี่น้องใน “เว็บบ้านเพลงประชาชน” จะได้เจอกัน ผมทำอาหาร 4-5 อย่าง อาหารสไตล์ฮกเกี้ยน เพื่อเป็นกับแกล้มในเย็นวันนี้ เสียงใบตองพูดคุยทางโทรศัพท์กับคนอีกคนหนึ่ง แล้วส่งสายมาให้ผม… “สวัสดีครับ …
เรื่องเล่าของเด็กน้อยกับสายน้ำ (เจ้านกหลงไพร)
ณ เวลายามเย็นหลังจากทำการบ้าน และงานบ้านที่ได้รับมอบหมายเป็นหน้าที่ประจำทุกวัน เด็กน้อยก็มานั่งมองสายน้ำในลำธารหน้าบ้านเป็นประจำดังเช่นที่เคย “สายน้ำเจ้าเอย เจ้ามาจากไหน เจ้าจะไปแห่งใด เจ้าคือใคร” ความรู้สึกนี้เป็นดั่งคำถามประจำใจเลยก็ว่าได้ มันจะเกิดขึ้นทุกครั้งที่เด็กน้อยนั่งมองสายน้ำ …
ไอ้ควาย!!!! อีควายเอ๊ย!!!!
ไอ้ควาย!!!! อีควายเอ๊ย!!!! – คำชม 2 คำนี้ไม่ทราบว่ามีท่านใดอยากได้รับกันบ้าง ผมว่าผู้พูดเค้าจริงใจดีนะ เป็นการกล่าวถึงบุรุษ (สตรี) ที่สอง เป็นคำยกย่องว่าบุคคลคนนั้น แข็งแรง …
งง…เด๋ง !! (พี่นุช สองวัย)
คนเรานี่ก็แปลก ชอบเอาชนะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง มีอยู่วันหนึ่งขับรถผ่านแถวอนุสาวรีย์ชัยฯ (ปกติไม่ชอบไป เพราะวนไปวนมา งง กับวงเวียนซะทุกทีเจอตำรวจเรียกประจำแหล่ะ) วันนั้นก็พอดีมีพี่รถตู้โดยสารอยู่คันหนึ่ง ไม่รู้จะรีบไปไหน บีบแตรไล่เรา …
RSA-ABAC Story ตอนที่ 8 สุดปลายทาง
นับตั้งแต่ชมรมเรา ถูกยื่นคำขวด “ถ้าไม่ถึง 20 คน ยุบชมรมฯ” เมื่อตอนก่อนออกค่ายที่ 19 (อุบลราชธานี) จนถึงวันนี้ก็กว่า 5-6 เดือนผ่านมาแล้ว …
แด่เธอ… (เวิ่นเถียน (ถามฟ้า))
การที่เราได้รู้จักใครสักคน คงเป็นเรื่องของโชคชะตาที่ใครบางคนกำหนดมาก็เป็นไปได้ แต่การที่คน 2 คน จะดำเนินต่อไปอย่างไรนั้นก็คงเป็นเรื่องที่คนทั้ง 2 คนลิขิตเอง เหมือนกับเราและเธอ การที่เราทะเลาะกันนั้นอาจเป็นเรื่องที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น …
แม่น้องท๊อป (ดอกธูป)
กริ๊ง !!!!…… ในขณะที่เรากำลังหลับสบาย (ตอนกลางวัน) ผมงัวเงียตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์ “ดอกธูป!” เสียงต้นตอดังขึ้นทั้งที่ผมยังไม่ได้เอ่ยอะไรออกไป “ออกมาข้างนอกหน่อยซิ ตุ้มมีอะไรจะอวด” แล้วเธอวางโทรศัพท์ไป!!??!! …
ผู้ชายร้องไห้ (ตัวเล็ก)
ถ้าไม่นับเด็กผู้ชายวัยกระเตาะ คุณเคยเห็น “ผู้ชายร้องไห้” สักกี่ครั้งในชีวิต? คงเห็นกันได้ไม่บ่อยครั้งนัก… สังคมเป็นตัวบ่งชี้ให้ผู้ชายถูกเลี้ยงดูให้โตมาพร้อมกับความเข้มแข็ง ไม่ว่าจะมาจากภายในหรือแค่ภายนอกก็ตาม “ลูกผู้ชาย เค้าไม่ร้องไห้กัน” เรามักจะได้ยินมันเสมอ …
เสียงเพรียกของจิตใจ (itumm)
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด……….. เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นพร้อม ๆ กับแสงอาทิตย์แรกของวันทำงานธรรมดาวันหนึ่ง ผมตื่นขึ้นจากผวัง และจากการเพ้อฝันในยามค่ำคืน ผมต้องลุกขึ้นจากเตียงเพื่อใช้ “ชีวิตประจำวัน” …